با ما همراه باشید
«غروب پروانه» نوشتۀ بختیار علی: هجرت از غربت به غربتی دیگر آیدا گلنسایی: پروانه دختر زیبایی لبریز از بیزاری از خفقان‌ها و چارچوب‌ها و فضاهای بسته...
رمان «غرور و تعصب» نوشتۀ جین آستین؛ ادبیات به مثابه جبرانِ واقعیت آیدا گلنسایی: خانم و آقای بنت پنج دختر دارند و در آرزوی پیدا کردن...
درنگی در رمان «جمشیدخان عمویم، که باد همیشه او را با خود می‌برد» نوشتۀ بختیار علی آیدا گلنسایی: جمشیدخان مرد استثنایی و متفاوتی است. او در...
نامه‌ای سرگشاده به بختیار علی آیدا گلنسایی: روزی را به خاطر می‌آورم در دانشگاه الزهرا که استاد یگانه‌ام دکتر مریم حسینی با حالتی منقلب وارد کلاس...
نظر دکتر محمد دهقانی دربارۀ مجموعه شعر «سماع در سنگستان» سرودۀ آیدا گلنسایی “سماع در سنگستان” نام مجموعه شعر تازۀ دکتر آیدا گلنسایى است. او هم...
«یک بازی تازه» شعری از مجموعۀ «سماع در سنگستان» یک بازی تازه نه اینکه بلد نبود سیلاب گل‌آلود را یا فکرش قد نمی‌داد به باتلاق سیاست...
بریده‌هایی...
پرسش عاشق‌های بزرگ… «همچنان که در موسیقی انسان نمی‌داند چه می‌خواهد بگوید، در عشق حقیقی نیز همین مسئله هست. مشکل فقط ناتوانی زبان و نارسایی کلمات...
شعری از آیدا گلنسایی که به «ایران درّودی» تقدیم شد برای نائیریکا (به نگارگر لحظه‌های مکاشفه: ایران درّودی) همین موسیقی که مرا می‌برد تا گُل‌های...
«پدربزرگ» شعر و صدا: وحید عیدگاه طرقبه‌ای منبع من هم یکی از شمایم وحید عیدگاه طرقبه‌ای نشر مروارید چاپ دوم مطالب بیشتر دکتر محمد دهقانی:...
«برای آشتی» شعری از آیدا گلنسایی با صدای او برای آشتی صدایت پاسیویی پر از کاکتوس‌های رنگی‌‌ست ریسمانی که سرِ آن می‌رسد به بی‌فکریِ بادبادک‌ها صدایت...
می‌خواستم جنگلی شوم و تبر را تبرئه کنم… وجه اشتراک کنار یکدیگر راه می‌رویم دستان همدیگر را می‌گیریم عکس‌ها اسنادی هستند که رسمیت ما را اثبات...
