با ما همراه باشید
جشن بی‌معنایی میلان کوندرا: ادای احترامی به رابله و پانورژ! آیدا گلنسایی: «جشن بی‌معنایی»[1]نام رمان کوچکی است که در آن میلان کوندرا به آرزوی دیرینۀ خود...
بریده‌هایی از کتاب «زیبا مثل ماگنولیا» دربارۀ زندگی و آثار فریدا کالو فریدا نخستین دیدار با همسر آینده‌اش را این‌گونه به یاد می‌آورد: آشنایی ما زمانی...
نگاهی به نمایشنامۀ «بانویی از تاکنا» نوشتۀ ماریو بارگاس یوسا آیدا گلنسایی: مامانی پیرزنی حدوداً صدساله است که از دیرباز با دخترخاله (مادر بزرگ کارمن) و...
رمانی نامه‌نگارانه دربارۀ همسر اول دیه‌گو ریورا، نقاش مکزیکی آیدا گلنسایی: النا پونیاتوسکا، روزنامه‌نگار و نویسندۀ مکزیکی_فرانسوی، تحت تأثیر کتابِ «زندگی شگفت‌انگیز دیه‌گو ریورا» اثر برترام...
دیدار گوستاو فلوبر، مارینا تسوه‌تایوا و اُلگا توکارچوک در جهنم! آیدا گلنسایی: گوستاو فلوبر در نامه‌ای[1] می‌نویسد: «اصلاً کنجکاو نیستم که بدانم اخبار چه می‌گوید؛...
بازگشت دوبارۀ «مارینا ایوانونا تسوه‌تایوا» از گور دسته‌جمعی آیدا گلنسایی: مطالعه کردن من هیچ طرح قبلی و برنامه‌ای ندارد. «به دلم می‌افتد» کتابی را بردارم و...
نگاهی به کتاب «خطابه‌های برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگ‌ترین شاعران و نویسندگان عصرِ ما، جهان را چگونه می‌بینند؟ عصارۀ تفکرات‌شان چیست...
نمایشنامۀ «کسی می‌آید» اثر یون فوسه: آینه‌ای برای صداها! آیدا گلنسایی: یون فوسه، نمایش‌نامه‌نویس نوروژی، که برندۀ جایزۀ نوبل 2023 شد، به گفتۀ خود خیلی زود...
رمان «بر استخوان‌های مردگان» نوشتۀ اُلگا توکارچوک: روایتِ «خشمی که فضیلت است.» آیدا گلنسایی: اریک امانوئل اشمیت در نمایشنامۀ خیانت اینشتین می‌نویسد: «در زندگی‌ام سه حقارت...
