با فلسفه
در باب پر حرفی نویسندگان

در باب پر حرفی نویسندگان
یک نوع پر حرفی وجود دارد که ناشی از عصبانیت است
و نزد «لوتر» و «شوپنهاور» بسیار متداول است.
مارتین لوتر
آرتور شوپنهاور
نوعی دیگر از پر حرفی وجود دارد که از زیادی مفاهیم ریشه میگیرد؛ مثلا نزد کانت.
ایمانوئل کانت
نوعی دیگر از پر حرفی حاکی از لذت بازگو کردن یک چیز واحد به صد گونهی تازه است که
این پر حرفی در «موتتنی» مشاهده میشود.
یک نوع پر حرفی هم وجود دارد که مخصوص ریاکاران است و نام دو نفر را (دورینگ و ریچارد واگنر)
به ذهن کسانی که آثار عصر ما را میخوانند متبادر میسازد.
ریچارد واگنر
نوعی دیگر نشاندهندهی لذت و شادمانی از کلمهای خاص
و اشکال زیبای سخنوری است؛ این نوع پر حرفی در نثر گوته
کم نیست.
نوعی هم زادهی لذت از صدا و آشفتگی احساسات است
و مثلا در «کارلایل» وجود دارد.
منبع:
حکمت شادان
فردریش نیچه
ترجمه: جمال آلاحمد
سعید کامران
حامد فولادوند
نشر جامی
صص158-157
مطالب مرتبط
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
پس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
-
لذتِ کتاببازی3 ماه پیش
جشن بیمعنایی میلان کوندرا: ادای احترامی به رابله و پانورژ!
-
تحلیل نقاشی3 ماه پیش
نگاهی به «بوسه» اثر گوستاو کلیمت
-
لذتِ کتاببازی3 ماه پیش
بریدههایی از کتاب «زیبا مثل ماگنولیا» دربارۀ زندگی و آثار فریدا کالو
-
نوبلخوانی1 ماه پیش
درنگی در جهانِ بهتآور، درخشان، گیجکننده و پیچیدۀ ویلیام فاکنر
-
دربارۀ شعر و شاعری1 ماه پیش
چرا رمان نمیتواند شعر را شکست دهد؟
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
گزیدهای از بهترین سخنرانیهای «اپرا وینفری»
-
نویسندگان جهان2 ماه پیش
گوستاو فلوبر از نگاه ماریو بارگاس یوسا