از دنیای نقاشی
انتقاد ایران درّودی از احمد شاملو دربارۀ آثار کاندینسکی

انتقاد ایران درّودی از احمد شاملو دربارۀ آثار کاندینسکی
شاملو بسیار کم دربارۀ خودش حرف میزد، هر وقت از چیزی خوشش نمیآمد با انگشتانش روی میز ضرب میگرفت.
آن زمان که در تلویزیون کار میکردم از شاعر دعوت کرده بودم تا در شورای سردبیری برنامههایم که دربارۀ شناسایی هنر بود شرکت کند. خیلی از بزرگان عضو این شورا بودند. محمدامین میرفندرسکی، رئیس دانشکدۀ هنرهای زیبا، دکتر جهانگیر درویش (که به عنوان یکی از معماران هفت عجایب قرن بیستم در مجامع هنری شناخته شده است)، فریدون رهنما (که سیاوش در تخت جمشید را ساخته بود)، هوشنگ طاهری (شوهر خواهرم، منتقد سینما و مترجم) به قول رئیس تلویزیون ملوکالطوایفی درست کرده بودیم تا نظر و سلیقۀ شخصی من در انتخاب هنرمندان در معرفی از تلویزیون تعیینکننده نباشد. در آن زمان بود که شاملو یک مصاحبۀ تمام صفحهای با روزنامۀ کیهان انجام داد و در آن گفته بود:
«آثار کاندینسکی با نیممتر پارچۀ رنگی فرقی نمیکند.» به او گفتم: «وقتی خود تو میگویی “من هنوز را زیستهام” چه کسی باید آن هنوزی که تو زیستهای را بفهمد؟ پس چطور تو در مورد یک نقاش نوپرداز چنین میگویی؟ کاندینسکی هم همین حرف را میزد. نمیشود که تو نقاشی را دوست داشته باشی و آدمی مثل کاندینسکی که یکی از پایهگذاران هنر نو جهان بوده است را رد کنی. فقط ممکن است درک و سلیقۀ تو در دیدن کارهای او، متفاوت باشد. این دلیل بر بد بودنش نیست. کارهای کاندینسکی خیلی عمیق و پُرمعناست.»
انصافاً که تحمل انتقاد شاملو بینظیر بود. من پرخاشگرانه از او در حضور سایر اعضای سردبیری شورا انتقاد کردم و او متأملانه گوش سپرد و اعتراضی نکرد.
(بُرشی از مقالۀ بامداد در آینه ایران دَرّودی)
انتقاد ایران درّودی از احمد شاملو دربارۀ آثار کاندینسکی
منبع
مطالب بیشتر
1. خاطرات ایران درودی از استادان: ابراهیم پورداود و خانلری
2. خاطرات ایران درّودی از خسرو گلسرخی
3. در فاصلۀ دو نقطه خاطرات و زندگینامه ایران درودی
4. خاطرۀ ایران درّودی از سهراب و فروغ
5. درودی: نقاشها کور به دنیا میآیند
6. شعر احمد شاملو برای ایران درّودی
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
ذن در جان شاعر نوشتۀ احمد شاملو
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
درمان پوچی به سبکِ ژان پل سارتر
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی2 ماه پیش
پس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
-
لذتِ کتاببازی1 ماه پیش
جشن بیمعنایی میلان کوندرا: ادای احترامی به رابله و پانورژ!
-
مولوی خوانی3 ماه پیش
«در هوایت بیقرارم روز و شب» با صدای شهرام ناظری
-
لذتِ کتاببازی3 ماه پیش
نگاهی به نمایشنامۀ «بانویی از تاکنا» نوشتۀ ماریو بارگاس یوسا
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
«زیباییِ وصلۀ ناجور بودن»: لیدیا یوکناویچ
-
تحلیل نقاشی1 ماه پیش
نگاهی به «بوسه» اثر گوستاو کلیمت