من غلام قمرم با صدای احمد شاملو

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو

پیش من جز سخی شمع و شکر هیچ مگو

سخن رنج مگو جز سخن گنج مگو

ور از این بی‌خبری رنج مبر هیچ مگو

دوش دیوانه شدم عشق مرا دید و بگفت

آمدم نعره مزن جامه مدر هیچ مگو

گفتم ای عشق من از چیز دگر می‌ترسم

گفت آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو

من به گوش تو سخن‌های نهان خواهم گفت

سر بجنبان که بلی جز که به سر هیچ مگو

قمری جان صفتی در ره دل پیدا شد

در ره دل چه لطیف است سفر هیچ مگو

گفتم ای دل چه مه‌ست این دل اشارت می‌کرد

که نه اندازه توست این بگذر هیچ مگو

گفتم این روی فرشته‌ست عجب یا بشر است

گفت این غیر فرشته‌ست و بشر هیچ مگو

گفتم این چیست بگو زیر و زبر خواهم شد

گفت می‌باش چنین زیر و زبر هیچ مگو

ای نشسته تو در این خانه پرنقش و خیال

خیز از این خانه برو رخت ببر هیچ مگو

گفتم ای دل پدری کن نه که این وصف خداست

گفت این هست ولی جان پدر هیچ مگو

مولانا

دیوان شمس

من غلام قمرم با صدای احمد شاملو

مطالب بیشتر

1. سماع با غزلی از مولانا
2. معنی و زبان در غزل مولوی نوشتۀ دکتر پورنامداریان
3. اندک اندک جمع مستان می‌رسد
4. مراحل عشق شمس و مولانا
5. نشانه‌شناسی واقعۀ دقوقی
6. قصه بط بچگان که مرغ خانگی پروردشان
7. دکتر زرین‌کوب: هزل یا تعلیم
8. سطرهایی از کتاب پله پله تا ملاقات خدا
9. یافتن پادشاه باز را به خانۀ کمپیرزن
10. تحلیل روانکاوانۀ داستان کنیزک و پادشاه نوشته دکتر محمد دهقانی