نیما یوشیج
داروگ

داروگ
خشک آمد کشتگاه من
در جوار کشت همسایه
گرچه میگویند: «میگریند روی ساحل نزدیک
سوگواران در میان سوگواران»
بر بساطی که بساطی نیست
در درون کومهی تاریک من که ذرّهای با آن نشاطی نیست
و جدار دندههای نی به دیوار اطاقم دارد از خشکیش میترکد
-چون دل یاران که در هجران یاران-
قاصد روزان ابری، داروگ! کی میرسد باران؟
منبع
مجموعه اشعار
نیما یوشیج
انتشارات نیلوفر
چاپ چهارم
ص520
مطالب مرتبط

-
شاعران1 هفته پیش
مراسم خاکسپاری «فروغ فرخزاد» و سرودههایی از او
-
شاعران1 هفته پیش
«فروغ که بود؟»؛ برگرفته از مجلۀ «زن روز» سال «1345»
-
آساره جعفری1 هفته پیش
رفیقِ سفر و حَضَرم، حضرتِ تبر؛ رویت را به سمتم برگردان…
-
شاعران1 هفته پیش
گفتههای «مهدی اخوان ثالث»، «محمدرضا شفیعی کدکنی» و «رضا براهنی» دربارۀ «فروغ فرخزاد»
-
داستان و رمان1 هفته پیش
قسمتهایی از رمان «مسئلۀ اسپینوزا» نوشتۀ دکتر «اروین یالوم»
-
آیدا گلنسایی2 روز پیش
وقتی دوستت دارند…
-
تحسین برانگیزها7 روز پیش
دربارۀ یک تصویرگر متفاوت «مانوئلا آدریانی»
-
شاعران1 هفته پیش
سخنرانی «احمد شاملو» دربارۀ «تعهد» در دانشکدۀ «ادبیات تبریز»