با ما همراه باشید
نمایشنامۀ «کسی می‌آید» اثر یون فوسه: آینه‌ای برای صداها! آیدا گلنسایی: یون فوسه، نمایش‌نامه‌نویس نوروژی، که برندۀ جایزۀ نوبل 2023 شد، به گفتۀ خود خیلی زود...
جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگ‌ها برای حضور فیزیکی بدن‌ها در جامعه تصمیم می‌گیرند. بی‌دلیل نیست که هر نهاد قدرت‌مداری، مثل...
بریده‌هایی از «نامههای گوستاو فلوبر» «نماینده‌های مردم جماعت رقت‌انگیزی از خودفروخته‌ها هستند. نیت‌شان منفعت شخصی است و تمایل به فرومایگی دارند، به غرور احمقانه‌شان می‌نازند و...
دیوید لینچ: باید خشم را بشناسی بی‌آنکه اسیرش شوی خوب است هنرمند درگیری و استرس را درک کند. می‌توانی از این‌ها ایده بگیری. ولی مطمئن باش...
والاترین اصالت «سادگی» است…
مدیتیشن «تعادل هفت چاکرا» همراه با طاهره خورسند
رمان «بر استخوان‌های مردگان» نوشتۀ اُلگا توکارچوک: روایتِ «خشمی که فضیلت است.» آیدا گلنسایی: اریک امانوئل اشمیت در نمایشنامۀ خیانت اینشتین می‌نویسد: «در زندگی‌ام سه حقارت...
شاعر افتضاح، داستان‌نویس بد مارگارت اتوود، نویسنده برجسته کانادایی که در حال نگارش خاطرات خود است، گفت که به دلیل بالا بودن سنش، نگرانی‌ای درباره پیشرفت...
هیچ‌کس به آن‌ها نخواهد گفت که چقدر زیبا هستند…
به امید «صلح» و «عشق»
«کمونیسم رفت ما ماندیم و حتی خندیدیم»: امر سیاسی یعنی امر پیش‌پاافتاد آیدا گلنسایی: کمونیسم رفت ما ماندیم و حتی خندیدیم دربارۀ نحوۀ زندگی ساکنان اروپای...
تغییرات سبکی و سیر تکاملی آثار پابلو پیکاسو در طول دوران زندگی یک هنرمند، انتظار می‌رود که سبک و موضوع آثار هنری او تغییر کند. این...
