با ما همراه باشید
رئالیسم جادویی در رمانِ اهل غرق نوشتۀ منیرو روانی‌پور اهل غرق منیرو روانی‌پور را می‌توان کاملا یک رمان ایرانی از نوع رئالیسم جادویی دانست. رئالیسم جادویی...
رفتارِ اپیکور در برابر مرگ نوشتۀ اروین یالوم اپیکور معتقد بود که رسالت اصلی فلسفه، تسکین رنج بشر است و ریشۀ رنج بشر چیست؟ اپیکور این...
من عاقبت از اینجا خواهم رفت… من عاقبت از اینجا خواهم رفتپروانه‌ای که با شب می‌رفتاین فال را برای دلم دیددیری استمثل ستاره‌ها چمدانم رااز شوق...
دربارۀ ویژگی‌های ارنست همینگوی و داستانِ پیرمرد و دریا نگاهی به فلسفۀ کلی همینگوی هنگامی که «خورشید همچنان می‌درخشد» منتشر شد، منتقدان پذیرفتند که رمان نویس...
یادداشتی از صفورا نیّری برای ثریا قزل ایاغ عادت کرده‌ام به نرسیدن به آرزوهایم. به آرزوهای کوچک، به شادیهای کوچک و حال، آرزویی مثل دیدن یک...
همراه با لیلی گلستان دربارۀ جایزۀ عکس کاوه گلستان (به مناسبت سالروز درگذشت کاوه گلستان) ورودی خانه‌ی معروف گلستانها در دروس باغچه‌ای است که به عمارتی...
چند سروده از منصور اوجی
مینی آلبوم «رقص در باران» اثری از یوهانس بورنلف
نگاهی به کتاب مثل آب برای شکلات از لورا اسکوئیل سرش را چرخاند و چشمانش در چشمان پدرو گره خورد. همان لحظه فهمید وقتی مایه خمیر...
بریده‌هایی از رمانِ «شوخی» اثرِ میلان کوندرا نه، نباید تسلیم افسردگی بشوم، همان‌طور که فوسیک می‌گفت، مباد که افسردگی هرگز به درونم راه یابد. حرف‌های او...
ای مثل چشم‌های خدا، آبی…
درنگی در خطابۀ نوبل «اوکتاویو پاز» و برخی اندیشه‌های او دربارۀ اروتیسم و عشق «شعر به لحظه عشق می‌ورزد و می‌خواهد لحظه را دوباره در شعر...
