موزه گردی
نگاهی به نقاشیهای «سهراب سپهری»/ بخش دوم

در قسمت اول نقاشیهای این شاعر شهیر کاشانی بیست و هفت اثر نقاشی او را با هم دیدیم. و اینک ادامهی این گلگشت در جهانِ تصاویر او.
نقاشیهای سهراب سپهری
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
10)
11)
12)
13)
14)
15)
16)
17)
18)
19)
20)
21)
22)
23)
24)
25)
26)
27)
28)
هم سطر، هم سپید
صبح است.
گنجشک محض میخواند
پاییز، روی وحدت دیوار
اوراق میشود.
رفتار آفتاب مفرح
حجم فساد را
از خواب میپراند:
یک سیب
در فرصت مشبک زنبیل
میپوسد.
حسی شبیه غربت اشیا
از روی پلک میگذرد.
بین درخت و ثانیهی سبز
تکرار لاجورد
با حسرت کلام میآمیزد.
اما ای حرمت سپیدی کاغذ
نبض حروف ما
در غیبت مرکب مشاق میزند.
در ذهن حال، جاذبهی شکل
از دست میرود.
باید کتاب را بست.
باید بلند شد
در امتداد وقت قدم زد
گل را نگاه کرد
ابهام را شنید.
باید دوید تا ته بودن
باید به بوی خاک فنا رفت
باید به ملتقای درخت و خدا رسید
باید نشست
نزدیک انبساط
جایی میان بیخودی و کشف.
وقت لطیف شن
باران اضلاع فراغت را میشست
من با شنهای
مرطوب عزیمت بازی میکردم
و خواب سفرهای منقش میدیدم.
من قاتی آزادی شنها بودم
من دلتنگ بودم
در باغ یک سفرهی مأنوس پهن بود.
چیزی وسط سفره، شبیه
ادراک منور:
یک خوشهی انگور
روی همهی شایبه را پوشید.
تعمیر سکوت
گیجم کرد
دیدم که درخت، هست.
وقتی که درخت هست
پیداست که باید بود
باید بود
و رد روایت را
تا متن سپید دنبال کرد
اما ای یأس ملون!
مطالب مرتبط
-
اختصاصی کافه کاتارسیس2 هفته پیش
نمایشنامۀ «جنون جورج سوم» نوشتۀ الن بنت: راهنمای آدم کردن دیکتاتور!
-
تحلیل داستان2 هفته پیش
چرا «دروازۀ خورشید» الیاس خوری فرق دارد؟
-
هر 3 روز یک کتاب1 هفته پیش
نگاهی به نمایشنامۀ 1984
-
شعر جهان2 هفته پیش
«عشق عشق میآفریند» مارگوت بیکل: ترجمه و صدای احمد شاملو
-
موسیقی بی کلام3 روز پیش
«عشق» خود فرداست، خود همیشه است…
-
حال خوب1 هفته پیش
لحظهای «منقلبکننده» با اردشیر رستمی
-
موسیقی بی کلام9 ساعت پیش
زندگی قلب مرا تکرار خواهد کرد…
-
گفتوگو1 هفته پیش
با لیلی گلستان دربارۀ چهرههای فرهنگی، مهاجرت پدرش و عکسهای کاوه