آرشیو اسلایدها
جملاتی از «گرترود استاین» دربارهی علت دوستی نقاشان و نویسندگان

نقاش خود را وجودی در درون خود نمیپندارد. وی خود را بازتاب تصاویر ذهنی و نمودهایی میداند که در نقاشیهایش میگنجاید و در تصویر نقاشیهای خود زندگی میکند؛ ولی یک نویسنده، یک نویسندهی جدی خود را در درون خویش تصور میکند، او به هیچوجه در بازتاب کتابهایش زندگی نمیکند. برای اینکه بنویسد باید پیش از هرچیز درون خویش وجود داشته باشد. اما، برای یک نقاش برای این که قادر باشد نقاشی کند، نقاشی باید از پیش تحقق یابد. بنابراین خودبینی یک نقاش به هیچوجه همچون خودبینی یک نویسنده نیست. به همین علت پیکاسو، مردی که خود را تنها در نقاشی بیان میکرد، فقط نویسندگان را به دوستی برمیگزید.
پابلو پیکاسو
مطالب مرتبط
- اختصاصی کافه کاتارسیس2 هفته پیش
رمان «مسئلهی اسپینوزا» اثر اروین یالوم: سه روایت متفاوت از «در خانه بودن»!
- اختصاصی کافه کاتارسیس2 هفته پیش
رمان «دیهگوی عزیز کیلا تو را در آغوش میکشد»: مرثیهای بر دور شدنهای بیعبور!
- اختصاصی کافه کاتارسیس6 روز پیش
رمان «دشمن عزیز» نوشتۀ جین وبستر: دعوت به مذهبی مبارزتر!
- شاعران ایران1 هفته پیش
نظر محمدعلی اسلامی ندوشن دربارۀ خیام
- از دنیای نقاشی2 هفته پیش
فریدا کالو: به پاهایم چه نیازی دارم، وقتی بال برای پرواز دارم
- موسیقی سنتی1 هفته پیش
چو بوی گل به کجا رفتی؟
- در ستایش کتاب و کتابخوانان1 هفته پیش
مارک ادموندسون: دوست داشتن یک کتاب به چه معناست؟
- موسیقی بی کلام1 هفته پیش
لحظههایی با لودویکو اناودی و Wind Song