شعر امروز
من عاقبت از اینجا خواهم رفت…
من عاقبت از اینجا خواهم رفت…
من عاقبت از اینجا خواهم رفت
پروانه‌ای که با شب می‌رفت
این فال را برای دلم دید
دیری است
مثل ستاره‌ها چمدانم را
از شوق ماهیان و تنهایی خودم
پر کرده‌ام ولی
مهلت نمی‌دهند که مثل کبوتری
در شرم صبح پر بگشایم
با یک سبد ترانه و لبخند
خود را به کاروان برسانم
اما
من عاقبت از اینجا خواهم رفت
پروانه‌ای که با شب می رفت
این فال را برای دلم دید.
منبع
آینه‌ای برای صداها
محمدرضا شفیعی کدکنی
نشر سخن
حال خوب11 ساعت پیش
کافهکاتارسیس «هشتساله» شد…
شعر جهان14 ساعت پیش
میخواهم با هرآنچه مرا در برگرفته یکی شوم…
لذتِ کتاب‌بازی5 روز پیش
رمانی نامهنگارانه دربارۀ همسر اول دیهگو ریورا، نقاش مکزیکی
حافظخوانی5 روز پیش
چرا حافظ پر آوازهترین شاعر جهان است؟
به وقتِ شنیدنِ شعر7 روز پیش
نوروز بمانید که ایام شمائید…
شعر جهان3 هفته پیش
شعری از پابلو نرودا برای «معصومه کریمی»
تحلیل داستان و نمایش‌نامه4 هفته پیش
نگاهی به رمان «بچه‌آهو» اثر ماگدا سابو
موسیقی بی کلام2 هفته پیش
«نازنینِ ناتمام» اثر مزدافر مؤمنی
تحلیل نقاشی4 هفته پیش
نگاهی به چند نقاشی پل سزان
معرفی کتاب3 هفته پیش
نگاهی به رمان «ارزان‌خورها» نوشتۀ توماس برنهارد
-
لذتِ کتاب‌بازی1 ماه پیشنامهات رسید، دختر!
-
شعر جهان3 هفته پیششعری از پابلو نرودا برای «معصومه کریمی»
-
تحلیل داستان و نمایش‌نامه4 هفته پیشنگاهی به رمان «بچه‌آهو» اثر ماگدا سابو
-
موسیقی بی کلام1 ماه پیشما هیچ، ما نگاه…
-
موسیقی بی کلام2 هفته پیش«نازنینِ ناتمام» اثر مزدافر مؤمنی
-
تحلیل نقاشی4 هفته پیشنگاهی به چند نقاشی پل سزان
-
به وقتِ شنیدنِ شعر1 ماه پیش«ارغوان» شعر و صدا: هوشنگ ابتهاج
-
معرفی کتاب3 هفته پیشنگاهی به رمان «ارزان‌خورها» نوشتۀ توماس برنهارد