شعر امروز
من عاقبت از اینجا خواهم رفت…
من عاقبت از اینجا خواهم رفت…
من عاقبت از اینجا خواهم رفت
پروانه‌ای که با شب می‌رفت
این فال را برای دلم دید
دیری است
مثل ستاره‌ها چمدانم را
از شوق ماهیان و تنهایی خودم
پر کرده‌ام ولی
مهلت نمی‌دهند که مثل کبوتری
در شرم صبح پر بگشایم
با یک سبد ترانه و لبخند
خود را به کاروان برسانم
اما
من عاقبت از اینجا خواهم رفت
پروانه‌ای که با شب می رفت
این فال را برای دلم دید.
منبع
آینه‌ای برای صداها
محمدرضا شفیعی کدکنی
نشر سخن
باید خشم را بشناسی بیآنکه اسیرش شوی
زرینکوب به قلم زرینکوب
زنان افغانستان و مبارزۀ پنهان با طالبان
متن کامل سخنان محمدرضا شفیعی کدکنی دربارۀ خانلری و نیما
رابرت موزیل و مردِ بیفلسفه
جمله‌هایی از آرتور شوپنهاور
نقد آخر شاهنامه/ فروغ فرخزاد
متن کامل سخنان محمدرضا شفیعی کدکنی دربارۀ خانلری و نیما
ایران درّودی و درس‌هایی از زندگی عاشقانه و شکوفایش
هنرنمایی همایون شجریان و نگار اعزازی
-
لذتِ کتاب‌بازی1 هفته پیشجملههایی از آرتور شوپنهاور
-
تحلیل شعر3 هفته پیشنقد آخر شاهنامه/ فروغ فرخزاد
-
شاعران ایران4 روز پیشمتن کامل سخنان محمدرضا شفیعی کدکنی دربارۀ خانلری و نیما
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی2 هفته پیشایران درّودی و درس‌هایی از زندگی عاشقانه و شکوفایش
-
موسیقی سنتی2 هفته پیشهنرنمایی همایون شجریان و نگار اعزازی
-
لذتِ کتاب‌بازی3 هفته پیشنظر ایران درّودی دربارۀ شعر احمد شاملو
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی4 هفته پیشاستیون برت: چرا مردم به شعر نیاز دارند؟
-
لذتِ کتاب‌بازی6 روز پیشرمان «ترس و لرز» اثر آملی نوتومب: خودشیفتگی و رنج ژاپنی به روایت راهبۀ دستشویی‌ها!