شعر امروز
من عاقبت از اینجا خواهم رفت…
من عاقبت از اینجا خواهم رفت…
من عاقبت از اینجا خواهم رفت
پروانه‌ای که با شب می‌رفت
این فال را برای دلم دید
دیری است
مثل ستاره‌ها چمدانم را
از شوق ماهیان و تنهایی خودم
پر کرده‌ام ولی
مهلت نمی‌دهند که مثل کبوتری
در شرم صبح پر بگشایم
با یک سبد ترانه و لبخند
خود را به کاروان برسانم
اما
من عاقبت از اینجا خواهم رفت
پروانه‌ای که با شب می رفت
این فال را برای دلم دید.
منبع
آینه‌ای برای صداها
محمدرضا شفیعی کدکنی
نشر سخن
نویسندگان جهان1 روز پیش
دونا تارت: نویسندهای انزوا طلب و اسرارآمیز
موسیقی بی کلام2 روز پیش
یک عاشقانۀ صورتیِ آرام…
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی2 روز پیش
بریدهای از کتاب «هوش هیجانی» نوشتۀ دنیل گلمن
پیرامونِ ادبیات کلاسیک3 روز پیش
فریدریش روزِن آلمانی و کتابی دربارۀ خیام
حال خوب5 روز پیش
تو درست قدِ جنونم، عاقلی…
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی1 هفته پیش
ذن در جان شاعر نوشتۀ احمد شاملو
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی6 روز پیش
رمان «به سوی آزادی» کازانتزاکیس و چند درس برای زندگی
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 هفته پیش
گوش دادن به شرم؛ برنه براون
موسیقی بی کلام3 هفته پیش
«نازنینِ ناتمام» اثر مزدافر مؤمنی
موسیقی بی کلام3 هفته پیش
نرم نرمک میرسد اینک بهار…
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی1 ماه پیشجملههایی از کتاب «چهل نامۀ کوتاه به همسرم»
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی1 هفته پیشذن در جان شاعر نوشتۀ احمد شاملو
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی1 ماه پیشرفتارِ اپیکور در برابر مرگ
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی6 روز پیشرمان «به سوی آزادی» کازانتزاکیس و چند درس برای زندگی
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 هفته پیشگوش دادن به شرم؛ برنه براون
-
لذتِ کتاب‌بازی1 ماه پیشنامهات رسید، دختر!
-
شعر جهان1 ماه پیششعری از پابلو نرودا برای «معصومه کریمی»
-
تحلیل داستان و نمایش‌نامه1 ماه پیشنگاهی به رمان «بچه‌آهو» اثر ماگدا سابو