نگاهی به فضای شعری ضیاء موحد و چند سروده از او

نگاهی به فضای شعری ضیاء موحد و چند سروده از او

طبیعت، اشیاء و هستی، گاه به صورتی متوازن و گاه به شکلی متوازی در شعرهای موحد حضور دارد. شاعر در این شعرها بیشتر یک نگرنده است و آرزویش یکی شدن با قلمروهای طبیعت، اشیاء و هستی. به نظر می‌رسد وی در مرزهای حسّ و اندیشه به قلمرو کلام معطوف شده باشد. شاید ساختار شعر مدرن زبان انگلیسی بر نحوۀ بیان فاصله‌دار، و شکل شعر منثور او تأثیرهایی بر جای نهاده باشد. در چند سرودۀ این شاعر هم ردّ پای زمان و تاریخ به نحوی مشهود است. از لحاظ موسیقی، ضیاء موحد بیشتر به شعر سپید نزدیک است. اما وی گاه در حدّ فاصل شعر سپید و شعر نیمایی هم قرار می‌گیرد. در دورۀ متقدم شاعری‌اش نیز چند شعر نیمایی سروده است. شعر بسیار دلپذیر «بر آب‌های مردۀ مروارید» نمونه‌ای است از آن. در کلیت، این شاعر به زبان موجز و تصویرهای اشاره‌وار متمایل است.

دفترهای شعر:

بر آب‌های مردۀ مروارید (1354)، غراب‌های سفید (1369)، مشتی نور سرد (1383)، نردبان اندر بیابان (1385)، گزینۀ اشعار (1390)، و جهان آبستن زاده شد (1392)، آوازهای آبی (با ترجمۀ انگلیسی سعید سعیدپور 1389)، بعد از سکوت (با ترجمۀ انگلیسی سعیدپور، 1397).

تماشا

به تصویری از ازرا پاند

خاموش

آن‌جا نشسته است

زیر نسیم آرام

با پوستی چون دریای مرده

خاموش آن‌جا نشسته است

و کاسۀ شکستۀ زانویش

بر دو پیچک خشک تکیه کرده است

خاموش

آن‌جا نشسته است

و شهر

دیوارهای پُر پیچک

دریای پر تپش را

از چارچوب متروکش

می‌نگرد

و لبخند می‌زند

مشتی نور سرد

مشتی نور سرد

از چشمۀ آبی

برخیز

سپیده‌دم نزدیک است

هر نهالی که صبح کاشتیم

غروبش از ریشه برکند

باز هم

فقط کار باقی‌ست

برخیز

مثل همه

مثل همیشه

خورشید مهربان قدیمی

قطره‌های شب را

از گونه‌ها

پاک خواهد کرد

بر پیشخوان جنگل

می‌بافند و می‌بافند

صبح می‌بافند و شب می‌بافند

انبوه جیرجیرک‌ها

زنجیر سبز خود را

بر پیشخوان جنگل

بر پیمانه‌های سرشار اینانند

پیمانه‌ها که ما را می‌نوشند

می‌خوانند و می‌خوانند

صبح می‌خوانند و شب می‌خوانند

انبوه سبز ناپیدا

آواز خیس خود را

و من

بر پیشخوان جنگل

در حسرت همیشگی یک جام

یک جام سرخ با خیام

نگاهی به فضای شعری ضیاء موحد و چند سروده از او

 منبع

 پنجاه سپیدسرا

از احمد شاملو تا 1370

کامیار عابدی

نشر مروارید 

 مطالب بیشتر

1. کامیار عابدی: شعر در زمانۀ بحران

2. از مصاحبت آفتاب اثر کامیار عابدی

3. گفت‌وگویی گمشده؛ شاملو، اخوان، فروغ و شاملو در صحبت با گردهاری لعل تیکو

4. چند نکته در شناخت شعر و نثر گلسرخی

5. محمد مختاری: شاعر و تحلیلگر شعر