لذتِ کتاب‌بازی
صحاری؛ شعر و صدا: محمد عارفی‌فر
صحاری؛ شعر و صدا: محمد عارفی‌فر
صحاری
صحاری؛ شعر و صدا: محمد عارفی‌فر
می‌گویم تا برای تو رنگ‌هایی بگذارم
یکی اگر گفت: آن‌ها دریاهایی هستند در سپیده‌دم،
یکی اگر گفت: آن‌ها آسمان‌هایی هستند در سپیده‌دم،
یکی اگر گفت: آن‌ها چشم‌هایی هستند در سپیده‌دم،
نپذیر!
چراکه من
فقط می‌خواهم آن‌ها “آبی‌هایی“ باشند
بی‌هیچ نام دیگر
و هیچ لحظه‌های دیگری.
من خواب بوده‌ام
و نمی‌دانم این صف‌ها برای چه به راه افتاده‌اند؟!
آیا این صفوف
صف‌هایی برای داشتن یک بلندی خلوت‌اند؟
اگر بشود از این گروه بزرگ وَ این اعداد ناقص بپرسی:
آیا حرکت
تا همیشه پایدار می‌ماند یا نه؟
و اینکه در روز استقلال
کدامینشان آیا
زنجیره‌های کهنه‌ی توالی را اول پاره می‌کند،
چه می‌گویند؟
آیدا!
صحاری چیست؟
چه نام زیبایی دارد
چه نام زیبایی!
مترها ثابت‌اند
و آدم بهتر است اندازه‌ی همه‌چیز را
دوباره با دست‌هایش مرور کند
آدم بهتر است دوباره نامه بنویسد
دوباره بر قله‌ها بنشیند
و دوباره با تصوّری آیینی از عقاب‌ها زندگی کند.
آدم بهتر است
قبل از آنکه در خاک‌های رویاننده فرو برود
نام چند گیاه خودرو را بداند
نام چند نغمه از موسیقی محرمانه‌ی تنهایی را بداند
و بداند این زندان
در روزهای آرام
کوچک‌تر از همیشه است.
من خواب بوده‌ام
اما می‌دانم
و او که از روش بادها می‌داند را نمی‌شود
به تکان دادن‌های بیهوده
و چندباره‌ی این پرده‌های ابریشمی
راضی کرد.
آیدا
صحاری یعنی دشت‌ها.
(از مجموعه‌ای منتشر نشده)
مطالب بیشتر
1. شعری از محمد عارفی‌فر با صدای او
2. شعر کاک خسرو سرودۀ الیاس علوی با صدای محمد عارفی‌فر
3. شعری از لورکا با صدای محمد عارفی‌فر
4. اخراج؛ شعر و صدا: آیدا گلنسایی
از «حکیم عمر خیام» چه میدانیم؟
چگونه از «دادگاه بیستوچهار ساعتی ذهن» و «محکومیتهای مداوم» رها بشویم؟
من فکر میکنم هرگز نبوده قلب من اینگونه گرم و سرخ…
نگاهی به کتاب «خطابههای برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی
شبیه به مجتبی مینوی!
رمان «بر استخوان‌های مردگان» نوشتۀ اُلگا توکارچوک: روایتِ خشمی که فضیلت است
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایتِ شیرجه به آب‌هایِ اعماق
والاترین اصالت «سادگی» است…
جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی
بریده‌هایی از «نامههای گوستاو فلوبر»
-
لذتِ کتاب‌بازی1 ماه پیش«کمونیسم رفت ما ماندیم و حتی خندیدیم»: امر سیاسی یعنی امر پیش‌پاافتاده
-
لذتِ کتاب‌بازی3 هفته پیشرمان «بر استخوان‌های مردگان» نوشتۀ اُلگا توکارچوک: روایتِ خشمی که فضیلت است
-
سهراب سپهری1 ماه پیشبریدهای از کتاب «برهنه با زمین» اثر سهراب سپهری
-
لذتِ کتاب‌بازی2 هفته پیش«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایتِ شیرجه به آب‌هایِ اعماق
-
درس‌های دوست‌داشتنی3 هفته پیشوالاترین اصالت «سادگی» است…
-
هر 3 روز یک کتاب2 هفته پیشجملههایی به یادماندنی از نغمه ثمینی
-
نامههای خواندنی2 هفته پیشبریدههایی از «نامههای گوستاو فلوبر»
-
درس‌های دوست‌داشتنی4 هفته پیشهیچکس به آن‌ها نخواهد گفت که چقدر زیبا هستند…