با فلسفه
در باب پر حرفی نویسندگان

در باب پر حرفی نویسندگان
یک نوع پر حرفی وجود دارد که ناشی از عصبانیت است
و نزد «لوتر» و «شوپنهاور» بسیار متداول است.
مارتین لوتر
آرتور شوپنهاور
نوعی دیگر از پر حرفی وجود دارد که از زیادی مفاهیم ریشه میگیرد؛ مثلا نزد کانت.
ایمانوئل کانت
نوعی دیگر از پر حرفی حاکی از لذت بازگو کردن یک چیز واحد به صد گونهی تازه است که
این پر حرفی در «موتتنی» مشاهده میشود.
یک نوع پر حرفی هم وجود دارد که مخصوص ریاکاران است و نام دو نفر را (دورینگ و ریچارد واگنر)
به ذهن کسانی که آثار عصر ما را میخوانند متبادر میسازد.
ریچارد واگنر
نوعی دیگر نشاندهندهی لذت و شادمانی از کلمهای خاص
و اشکال زیبای سخنوری است؛ این نوع پر حرفی در نثر گوته
کم نیست.
نوعی هم زادهی لذت از صدا و آشفتگی احساسات است
و مثلا در «کارلایل» وجود دارد.
منبع:
حکمت شادان
فردریش نیچه
ترجمه: جمال آلاحمد
سعید کامران
حامد فولادوند
نشر جامی
صص158-157
مطالب مرتبط
- پیرامون کتاب و کتابخوانی1 روز پیش
هرمان هسه: چرا کتاب میخوانیم؟
- با فلسفه2 هفته پیش
کانت چه میگوید؟
- اختصاصی کافه کاتارسیس2 هفته پیش
زن دستهایش را روی زندگی گرم میکند…
- موسیقی بی کلام2 هفته پیش
رویش موسیقی…
- روانشناسی_روانکاوی2 هفته پیش
بچههایی که به جای عزت نفس احساس بیعرضگی میکنند
- معرفی کتاب1 هفته پیش
«شرارهها» اثر مارگریت یورسنار با ترجمۀ رضا رضایی
- هنرِ زندگی2 هفته پیش
هنر «دیوونه» بودن
- به وقتِ شنیدنِ شعر2 هفته پیش
شعری از «افشین یداللهی»