شعر جهان
شعر ناظم حکمت در روزهای کرونایی با صدای رضا بابک
شعر ناظم حکمت در روزهای کرونایی با صدای رضا بابک
«رفقای بیمار!
ما شفا خواهیم یافت
دردها و رنج‌هامان پایان می‌پذیرند
آرامش خواهد آمد
آرام آرام
در غروبی گرم
از شاخه‌های سبز سنگین فرو خواهد ریخت
رفقای بیمار!
اندکی بیش دوام آرید!
بیرون در مرگ نه
که زندگی
در انتظار ماست
بیرون در جهانی پر شور نشسته
مثل یک لیمو خشکیدن
مثل یک شمع آب شدن
مثل یک درخت افرا فروافتادن
در شان ما نیست
ما نه لیموییم
نه شمع
نه درخت افرا
ما مردمیم!
می‌دانیم چگونه امید را با دارو در هم بیامیزیم
چگونه به پا خیزییم
زندگی کنیم
و باز بیابیم طعم نمک،
خاک
و آفتاب را».
منبع: ایسنا
مطالب بیشتر
خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند…
پس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
«رازهای سطح» مستندی دربارۀ مریم میرزاخانی
پنج دلیل که ادبیات ایران در جهان جدی گرفته نمیشود
زیر باران باید حرف زد، چیز نوشت، نیلوفر کاشت…
پس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
رمان «دشمن عزیز» نوشتۀ جین وبستر: دعوت به مذهبی مبارزتر!
«رازهای سطح» مستندی دربارۀ مریم میرزاخانی
توصیههای اپیکور برای شاد زیستن
پنج دلیل که ادبیات ایران در جهان جدی گرفته نمیشود
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی1 ماه پیشدرمان پوچی به سبکِ ژان پل سارتر
-
لذتِ کتاب‌بازی1 ماه پیشنگاهی به رمان «هیچ دوستی به‌جز کوهستان» نوشتۀ بهروز بوچانی
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی1 روز پیشپس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
-
مولوی خوانی1 ماه پیش«در هوایت بی‌قرارم روز و شب» با صدای شهرام ناظری
-
لذتِ کتاب‌بازی1 ماه پیشنگاهی به نمایشنامۀ «بانویی از تاکنا» نوشتۀ ماریو بارگاس یوسا
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی1 ماه پیش«زیباییِ وصلۀ ناجور بودن»: لیدیا یوکناویچ
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 هفته پیشرمان «دشمن عزیز» نوشتۀ جین وبستر: دعوت به مذهبی مبارزتر!
-
تحسین برانگیزها6 روز پیش«رازهای سطح» مستندی دربارۀ مریم میرزاخانی