تحلیل نقاشی
Arnolfini Portrait
این نقاشی متعلق به «یان وان آیک» نقاش بلژیکی قرن پانزدهم میلادی است.
آنچه از اطلاعات تاریخی این اثر بدست میآید اینکه به ترسیم ازدواج زن و مردی پرداخته است.
در وهلهی اول باید از ترکیب رنگها و مفهومی که میتواند داشت صحبت کرد.
رنگ تخت و پردهها قرمز است که به شهوت و تمنیات اشاره دارد. رنگ لباس وی ترکیبی از سبز و آبی و سفید است که هر سه میتوانند اشارهای به قداست و پاکی باشند.
زن به صورت مرد نگاه نمیکند، مرد نیز با چهرهای بدون لبخند به نقطهی دیگری خیره شده است.
زن دستان بازش را در دست مرد گذاشته است. دستِ باز میتواند نمادی از بخشیدن و تفویض خود به مرد باشد.
در دست و صورت زن حالتی از انفعال و فرمانبرداری هست.
سگ نیز که نماد وفاداری یا لب بستن به دلیل وابستگی و نیاز است، کنار زن قرار دارد که نقش منفعل و وابستهی او را عیان میسازد.
بدون لبخند بودن صورتها یا بار عاطفی نداشتن تصویر میتواند به این اشاره داشته باشد که ازدواج یک رسم اجتماعی است که در آن شهوات و رنگ سرخ را باید پشت سر گذاشت (رنگ سرخ پشت سر زن قرار دارد) یا همانطور که «سیمون دوبوار» در کتاب «جنس دوم» مینویسد
ازدواج با تبدیل شهوات و هیجان عشق به وظیفه و اجبار، تمام شور و حال را از رابطه میگیرد.
در صورت خشک این زن و مرد آنچه آشکار است انجام یک قانون و سنت است و این صحنه هیچ بویی از اروتیک ندارد و حتا موهای زن نیز پوشیده است و دمپاییهایش را درآورده (در مکانهای مقدس کفش را از پا در میآورند) پس در ازدواج این نقاشی، تقدس بر شهوت و عشقهای افسارگسیخته برتری دارد و البته صمیمیتی شورمند نیز در چهرهی این زن و مرد پیدا نیست بلکه هردو دارند تن میدهند و پیمان میبندند.( گویا مصلحتی در بین است. مصلحت گذشتن از فردیت به نفع اجتماع و البته تولیدمثل)
میتوان گفت این نقاشی ترسیم امنیت در برابر آزادی است.
زیرا آزادی آرامش و تن دادن را برنمیتابد. لباس رسمی زن و مرد و طور چینش وسایل و ترکیب رنگها که نمایندهی عواطف مختلف است (قرمز شهوت،سبز و آبی و سفید قداست و پاکدامنی و لباس تیرهی مرد ابهت) به خصیصهی جهان کلاسیک اشاره دارد که اصرار میکند از هرچیز یک آرمانشهر بسازد و هرچیزی را بینقص نشان دهد.
زیرا نمایاندن نقص و کاستی و نمایش ضعفها و فقدانها خاص تفکر مدرن است که به ساختن آرمانشهر علاقهای ندارد و آن کمال را خود نقص میداند.
-
اختصاصی کافه کاتارسیس1 ماه پیش
«گوشماهی» با صدای آیلا کریمیان
-
معرفی کتاب3 هفته پیش
«خداحافظ آنا گاوالدا»: از جادۀ ادبیات به سوی تابناکترین گلها…
-
کارگردانان ایران1 ماه پیش
«شمس پرنده» شاهکار پری صابری
-
مصاحبههای مؤثر1 ماه پیش
محمدعلی بهمنی و روح نیماییاش…
-
تحلیل نقاشی1 ماه پیش
رمانی دربارۀ «دختری با گوشوارۀ مروارید»
-
موسیقی کلاسیک1 ماه پیش
Canon in D شاهکار یوهان پاخلبل
-
مهدی اخوان ثالث3 هفته پیش
پادشاه فصلها، پاییز…
-
رادیو ادبیات3 هفته پیش
«یکروز میآیی که من دیگر دچارت نیستم» شعر و صدا: افشین یداللهی