موسیقی بی کلام
راز عشق اثر سحرآمیزِ نیکوس هاتزوپولوس
راز عشق اثر سحرآمیزِ نیکوس هاتزوپولوس
در حضورِ باد
کلماتم را
در جوی سحر میشویم
لحظههایم را
در روشنیِ بارانها
تا برای تو شعری بسرایم روشن
تا که بیدغدغه
بیابهام
سخنانم را
در حضورِ باد
_این سالک دشت و هامون_
با تو بیپرده بگویم
که تو را
دوست میدارم تا مرز جنون.
ص195
درین شبها
درین شبها،
که گل از برگ، و برگ از باد و باد از ابر میترسد
درین شبها،
که هر آیینه با تصویر بیگانهست
و پنهان میکند هر چشمهای
سرّ و سرودش را
چنین بیدار و دریاوار
تویی تنها که میخوانی.
تویی تنها که میخوانی
رثایِ قتل عام و خونِ پامال تبار آن شهیدان را
تویی تنها که میفهمی
زبان و رمزِ آوازِ چگورِ ناامیدان را.
بر آن شاخِ بلند،
ای نغمه سازِ باغِ بیبرگی!
بمان تا بشنوند از شور آوازت
درختانی که اینک در جوانههای خُرد باغ
در خواباند
بمان تا دشتهای روشنِ آیینهها
گلهای جوباران
تمام نفرت و نفرینِ این ایّام غارت را
ز آواز تو دریابند.
تو غمگینتر سرودِ حسرت و چاووش این ایّام.
تو، بارانیترین ابری
که میگرید،
به باغ مزدک و زرتُشت.
تو، عصیانیترین خشمی، که میجوشد،
ز جام و ساغر خیام.
درین شبها،
که گل از برگ و
برگ از باد و
ابر از خویش میترسد،
و پنهان میکند هر چشمهای
سرّ و سرودش را،
درین آفاق ظلمانی
چنین بیدار و دریاوار
تویی تنها که میخوانی.
صص225_223
منبع
آیینهای برای صداها
محمدرضا شفیعی کدکنی
نشر سخن
مطالب بیشتر
- آنگاه که به عشق شیفته شویم
- چند سروده از شفیعی کدکنی
- نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
- سمفونی ششم موتسارت
- چند لحظه سکوت به احترام باخ
-
لذتِ کتاببازی1 ماه پیش
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایتِ شیرجه به آبهایِ اعماق
-
درسهای دوستداشتنی1 ماه پیش
والاترین اصالت «سادگی» است…
-
هر 3 روز یک کتاب1 ماه پیش
جملههایی به یادماندنی از نغمه ثمینی
-
لذتِ کتاببازی4 هفته پیش
نگاهی به کتاب «خطابههای برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی
-
کارگردانان جهان1 ماه پیش
باید خشم را بشناسی بیآنکه اسیرش شوی
-
نامههای خواندنی1 ماه پیش
بریدههایی از «نامههای گوستاو فلوبر»
-
پیرامونِ ادبیات کلاسیک3 هفته پیش
از «حکیم عمر خیام» چه میدانیم؟
-
تحلیل نقاشی4 هفته پیش
نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور»