با ما همراه باشید
و فکر می‌کنم که این ترنم موزون حزن تا به ابد شنیده خواهد شد
من پر از نورم و شن، و پر از دار و درخت…
پشتِ خالی ِ زندگی حاصلخیزترین جا برای کشتِ روشنی است…
لبریز از آرامش سکرآور پاییز…
قشنگ یعنی تعبیر عاشقانۀ اشکال…
تقدیم به کتاب‌بازها
ما دوباره سبز می‌شویم…
همۀ من…
خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند…
و عشق، تنها عشق تو را به گرمی یک سیب می‌کند مأنوس
فریادی شو تا باران وگرنه مرداران
همه عشق و همه عشق و همه عشق، دگر هیچ و دگر هیچ و دگر هیچ
