به وقتِ شنیدنِ شعر
شعری از «محمدرضا شفیعی کدکنی» با صدای امیر بیات
شعری از «محمدرضا شفیعی کدکنی» با صدای امیر بیات
هـر چـنـد امـیـدی بـه وصـال تـو نـدارم
یـک لـحـظـه رهـایـی ز خـیـال تو ندارم
ای چشمهی روشن منم آن سایه که نقشی
در آیــنــهی چــشــم زلـال تـو نـدارم
مـیدانـی و میپرسیم ای چشم سخنگوی
جـز عـشـق جـوابـی بـه سـؤال تو ندارم
ای قـمـری هـم نـغـمـه دریـن باغ پناهی
جـز سـایـهی مـهـر پـر و بـال تـو ندارم
از خـویـش گـریـزانـم و سـوی تو شتابان
بـا ایـن هـمـه راهـی بـه وصـال تو ندارم
محمدرضا شفیعیکدکنی
شعری از «محمدرضا شفیعی کدکنی» با صدای امیر بیات
-
لذتِ کتاببازی4 هفته پیش
«کمونیسم رفت ما ماندیم و حتی خندیدیم»: امر سیاسی یعنی امر پیشپاافتاده
-
لذتِ کتاببازی3 هفته پیش
رمان «بر استخوانهای مردگان» نوشتۀ اُلگا توکارچوک: روایتِ خشمی که فضیلت است
-
سهراب سپهری1 ماه پیش
بریدهای از کتاب «برهنه با زمین» اثر سهراب سپهری
-
لذتِ کتاببازی2 هفته پیش
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایتِ شیرجه به آبهایِ اعماق
-
شاعران جهان1 ماه پیش
سعاد الصباح: من مینویسم پس سنگباران میشوم!
-
درسهای دوستداشتنی2 هفته پیش
والاترین اصالت «سادگی» است…
-
هر 3 روز یک کتاب1 هفته پیش
جملههایی به یادماندنی از نغمه ثمینی
-
حال خوب3 هفته پیش
مدیتیشن «تعادل هفت چاکرا» همراه با طاهره خورسند