اسطوره / ایران باستان
بخشهایی از یسنا، هات 68
بخشهایی از یسنا، هات 68
اینک این را از برای تو بجا میآوریم، ای [آب] اهورایی اهورا از برایِ اینکه از تو روی برتافته تو را آزردیم. باشد که این زَور آمیخته بهوم، [و] شیر [و] هذانئپتا پذیرفته شود، ای [آب] اهورایی اهورا.
بشود که تو بمن، زوت، روی آوری از برای شیر و چربی، از پی تندرستی و درمان، از پی گشایش و بالش، از پی زندگی خوش و گراییدن براستی، از پی نیکنامی و آسایش روان، از برای پیروزی و افزایش گیتی.
میستاییم تو را ای [آب] اهورایی اهورا بازَ ور اندیشه نیک، میستاییم تو را ای [آب] اهورایی اهورا با زَور گفتار نیک، میستاییم تو را، ای [آب] اهورایی اهورا با زَور کردار نیک
از برای روشنی اندیشه، از برای روشنی گفتار، از برای روشنی کردار، از برای زندگی خوش روان، از برای افزایش گیتی، از برای زندگی خوش کسی که براستی گراید.
بده بمن ای [آب] اهورایی اهورا بهترین سرای (بهشت) پاکان، روشنایی همهگونه خوشیدهنده، بده بمن، ای [آب] اهورایی اهورا فرزندان نر (منش) کارگر که از برای من بخان و مان افزایش دهند و بده و بشهر و بکشور و بنام و آوازۀ کشور.
تو را، ای [آب] اهورایی میستاییم؛ دریای فراخکرت را میستاییم و همه آبهای روان این زمین را میستاییم: [چه] آرامیده (ایستاده) و فرازرونده [چه] چشمه [و آب] روان رود [ و چه آب] برف و باران
با چنین ستایش و نیایش که شایستهترین ستایش و نیایش است، از برای شما، از روی راستی، آبهای نیک بهترین مزدا آفریده پاک را میستاییم. آب نیک را میستاییم.
شیر و چربی، آب روان، درخت بالنده را میستاییم از برای ایستادگی کردن [در برابر] آزِ دیو آفریده، از برای پایداری کردن بدشمنی و درهم شکستن موشپری و از برای چیر شدن و برگردانیدن دشمن آشموغ ناپاک و ستمکار پر مرگ؛ از برای پایداری کردن بدشمنی دیوها و مردمان
بستایش ما گوش فرا ده، ای [آب] اهورایی اهورا، بستایش ما خشنود باش ای [آب] اهورایی اهورا.
[زوت] بستایش ما جای گزین، بیاری ما آی، در هنگام ستایش بسیار و ستایش خوب و پیشکش زَور نیک
کسی که شما را، ای آبهای نیک اهورایی اهورا بستاید، با بهترین زَور، با زیباترین زَور، با زَوری که فراهم شدۀ پارسایی باشد
منبع
یسنا
بخشی از کتاب اوستا
تفسیر و تألیف استاد ابراهیم پورداود
انتشارات اساطیر
صص100-101
بخشهایی از یسنا، هات 68
مطالب بیشتر
- یسنا، هات 39
- خورشید نیایش
- یادگار زریران نمونهای از هنر شاعری ایران در دورۀ میانه
- نگاهی به زندگی و آثار استاد پورداود
- اسطوره، تراژدی یا کمدی؟
-
لذتِ کتاببازی1 ماه پیش
«کمونیسم رفت ما ماندیم و حتی خندیدیم»: امر سیاسی یعنی امر پیشپاافتاده
-
لذتِ کتاببازی3 هفته پیش
رمان «بر استخوانهای مردگان» نوشتۀ اُلگا توکارچوک: روایتِ خشمی که فضیلت است
-
سهراب سپهری1 ماه پیش
بریدهای از کتاب «برهنه با زمین» اثر سهراب سپهری
-
لذتِ کتاببازی2 هفته پیش
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایتِ شیرجه به آبهایِ اعماق
-
درسهای دوستداشتنی3 هفته پیش
والاترین اصالت «سادگی» است…
-
هر 3 روز یک کتاب2 هفته پیش
جملههایی به یادماندنی از نغمه ثمینی
-
تحلیل نقاشی1 ماه پیش
تغییرات سبکی و سیر تکاملی آثار پابلو پیکاسو
-
درسهای دوستداشتنی3 هفته پیش
هیچکس به آنها نخواهد گفت که چقدر زیبا هستند…