با فلسفه
توان انتقاد
توان انتقاد
امروزه همه می‌دانند که تحمل انتقاد نشانه‌ی بارز فرهنگ است.
حتی بعضی‌ها می‌دانند که مردان برجسته
خواهان و تحریک کننده‌ی این انتقاد هستند
زیرا این انتقاد به آن‌ها نشان می‌دهد که بی‌عدالتی آن‌ها درکجاست
و اگر این نشانه وجود نداشته باشد آن‌ها از بی‌عدالتی خود مطلع نمی‌شوند.
اما توان انتقاد کردن و حفظ وجدان صادق در مخالفت با آنچه همیشگی،
سنتی و مقدس است هنری والاتر از تحمل و تحریک انتقاد است
و این هنر در فرهنگ ما حقیقتا بزرگ، نو و شگفت‌آور است.
این هنر گام نهایی در آزاداندیشی است،
اما این موضوع را چه کسی می‌داند؟
منبع
حکمت شادان
فریدریش نیچه
مترجمان
جمال آل احمد
سعید کامران
حامد فولادوند
نشر جامی
چاپ هفتم
ص 265
مطالب مرتبط:
زندگی قلب مرا تکرار خواهد کرد…
لحظه‌ای شاد با نوای نیانبان
محمد دهقانی: ما با سنتِ ادبیِ خودمان قطع ارتباط نکردهایم.
«عشق» خود فرداست، خود همیشه است…
«جدال با سعدی در عصر تجدد» نوشتۀ کامیار عابدی
نمایش‌نامۀ «جنون جورج سوم» نوشتۀ الن بنت: راهنمای آدم کردن دیکتاتور!
رمان «غروب پروانه» نوشتۀ بختیار علی: هجرت از غربتی به غربت دیگر
چند سروده از شارل بودلر با ترجمۀ رضا رضایی
همراه شدن با مردگان علیه «اکنون»
نگاهی به کتاب «شیرین ملکۀ مسیحی، اسطورۀ عشق» نوشتۀ ویلهلم باوم
-
اختصاصی کافه کاتارسیس2 هفته پیشنمایشنامۀ «جنون جورج سوم» نوشتۀ الن بنت: راهنمای آدم کردن دیکتاتور!
-
تحلیل داستان2 هفته پیش
چرا «دروازۀ خورشید» الیاس خوری فرق دارد؟
-
هر 3 روز یک کتاب1 هفته پیش
نگاهی به نمایش‌نامۀ 1984
-
شعر جهان2 هفته پیش
«عشق عشق می‌آفریند» مارگوت بیکل: ترجمه و صدای احمد شاملو
-
موسیقی بی کلام3 روز پیش
«عشق» خود فرداست، خود همیشه است…
-
حال خوب1 هفته پیش
لحظه‌ای «منقلب‌کننده» با اردشیر رستمی
-
موسیقی بی کلام9 ساعت پیش
زندگی قلب مرا تکرار خواهد کرد…
-
گفت‌وگو1 هفته پیش
با لیلی گلستان دربارۀ چهره‌های فرهنگی، مهاجرت پدرش و عکس‌های کاوه
