اسطوره / ایران باستان
آیین جشن خردادگان

آیین جشن خردادگان
در دوران باستان در سرزمین ما، روز ششم از ماه خرداد، مطابق معمول جشنی به نام خردادگان برگزار میشده است. خرداد از صفات اهورامزدا است که نشانه کمال و رسایی اوست. اما در عالم مادی و زمین، نگاهبانی آب با خرداد است. نیاکان ما در این روز به کنار سرچشمهها یا رودها و ساحل دریاها میرفتند و پس از ستایش اهورامزدا، روز را با شادی و سرور با خانواده و دوستان خود گذرانده و به یکدیگر گل نیلوفر و یاس پیشکش میکردند.
در گاهشماری زرتشتیان هر کدام از روزهای ماه نامی دارند که در این بین نامهای دوازده ماه نیز وجود دارد مانند فروردین، خرداد، بهمن و … . هر گاه نام روز با نام ماه یکی شود ایرانیان آن روز را جشن میگیرند. روز ششم هر ماه خرداد نام دارد. جشن خردادگان در روز ششم خرداد ماه و به مناسبت همنام شدن روز و ماه برگزار میشود.
خرداد به معنی تمامیت وکمال بوده و مظهر نجات افراد بشر میباشد. از کارهای عمده خرداد حمایت از آب است و شادابی گیاهان از اوست. همچنین خرداد مظهر تندرستی و سلامتی است.
گل ویژه جشن خردادگان
در کتابهای کهن از گل سوسن به عنوان گل ویژه «خُرداد» نام برده شدهاست. معروفترین نمونههای گل سوسن نزد ایرانیان، سوسن سپید یا سوسن آزاد است که به نام سوسن ده زبان یا سوسن گل دراز نیز شناخته میشود، همچنین یکی دیگر از گونههای نادر گل سوسن که بومی برخی مناطق شمالی ایران است، سوسن چلچراغ نام دارد. در برخی متون قدیمی پهلوی، بوی گل سوسن سپید، چون «بوی دوستی» توصیف شدهاست.
آیینهای جشن خردادگان
یکی از مهمترین آیینهای جشن خردادگان، رفتن به سرچشمهها یا کنار دریاها و رودها، تن شویی در آب و خواندن نیایشهای ویژه این روز همراه با شادی و سرور در کنار خانواده و دوستان بوده است.
بر این پایه، در این روز توجه ویژهای به نگهداری و نوسازی نقطهای که آب از آنجا سرچشمه گرفته و در آنجا جاری میشود شده است؛ مانند: چشمهها، چاهها، جویها، کاریزها و رودها که با آب زندگی بخش خود، ادامه زندگی را در این کره خاکی برای نسل بشر امکان پذیر میکنند.
(منبع: دادگر)
مطالب بیشتر
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
ذن در جان شاعر نوشتۀ احمد شاملو
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
درمان پوچی به سبکِ ژان پل سارتر
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی2 ماه پیش
پس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
-
لذتِ کتاببازی2 ماه پیش
جشن بیمعنایی میلان کوندرا: ادای احترامی به رابله و پانورژ!
-
مولوی خوانی3 ماه پیش
«در هوایت بیقرارم روز و شب» با صدای شهرام ناظری
-
لذتِ کتاببازی3 ماه پیش
نگاهی به نمایشنامۀ «بانویی از تاکنا» نوشتۀ ماریو بارگاس یوسا
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
«زیباییِ وصلۀ ناجور بودن»: لیدیا یوکناویچ
-
تحلیل نقاشی2 ماه پیش
نگاهی به «بوسه» اثر گوستاو کلیمت