عاشقانه‌های شعر کُرد

شیرکو بی‌کس

(سلیمانیه، کردستان عراق 1940)

1) رویش شعر

باران که آمد

گلی در خانه‌ام رویید

آینه‌ای تمام قد به خانه‌ام داد

شانه‌ای به موهایم بخشید

عزیزکم

تو که آمدی

گل و آینه و شانه را بردی

و شعری به من سپردی!

ص 15

 

2) عشق تو

به باد می‌مانی

شعله نکشیده خاموشم می‌کنی

به باد می‌مانی

زبانه کشیده گُر می‌گیرم از وزیدنت

ص 16

 

عبدالله پشیو

(کردستان عراق، بیرکوت 1945)

1) حلقه

بدون تو نقطه‌ای حیرانم

در وسعت این دایره

با تو

گردی جهان

گرداگرد من جمع می‌شود

کوچک می‌شود

و چون حلقه‌ای انگشتم را می‌پوشاند!

ص 19

 

2) بازگشت

می‌دانم تو بازمی‌گردی

قسم به شرافتم که بازمی‌گردی

تو بازمی‌گردی

حتا اگر تمام دروازه‌ها را ببندند

هر طلوع به آسمان نگاه می‌کنم

تا تو چون مرغی افسانه‌ای

به کنارم پر کشی

می‌دانم تو باز می‌گردی

قسم به شرافتم که بازمی‌گردی

حتا اگر تمام آسمان را گله به گله بپوشانند

به آن سوی دیوار نگاه می‌کنم

تا تو

_چون درختی افسانه‌ای_

به حیاطم پر کشی

ص 21-22

 

3) سیب

سیبم را دو پاره می‌کنم

نیمی تو و

نیمی من

لبخندم را دو پاره می‌کنم

نیمی تو و

نیمی من

غمم را به تو نمی‌دهم

به مثابۀ بازپسین نفسی به سینه می‌گذارمش

ص 20

 

لطیف هملت

(کرکوک 1947)

 

1) آفرینش کوچک

شاخه گلی بودم در خواب!

دخترکی

مرا از ساقه جدا کرد و

لابلای کتابش پنهانم کرد

ص33

 

2) بخشش

خانۀ کوچکمان

درخت گردوی توی حیاطش

ماشین درب و داغانمان

ساعت سوئیسی‌ام

حتا کت و شلوارم (که آنهمه دوستش دارم)

همه فدای آن گل سر لیموئی‌ات!…

ص 36

 

فرهاد پیربال

(1961_ هولیر، عراق)

1) چند خط

یک بازی…

چند دختر…

چند مسیر…

و چند حرف…

ص 39

 

2) گلواژه

حرف‌هایم همه می‌رسند به تو

همه حرف‌هایم به تو می‌رسند

به تو می‌رسند همه حرف‌هایم

می‌رسند به تو حرف‌هایم همه

ص 40

 

منبع

عاشقانه‌های شعر کرد

ترجمه آرش سنجابی

نشر ثالث

 

مطالب مرتبط

1. شکواییه‌ای به خدا شعری از شیرکوبیکس
2. دختری است وطنم: شیرکوبیکس