پنجره‌ای برای لبخند به زندگی

بریده‌ای از کتاب «هوش هیجانی» نوشتۀ دنیل گلمن

با توجه به نحوه‌ی برخورد متفاوت زن‌ها و مردها با احساسات رنج‌آور زندگی، این سؤال مطرح می‌شود که زن و شوهر برای تحکیم عشق و علاقه‌ی خود چه می‌توانند بکنند؟ کارشناسان امور زناشویی بر اساس تحقیقاتی که روی زندگی زوج‌های موفق انجام داده‌اند توصیه‌های خاصی برای زن‌ها و مردها دارند.

توصیه به مردها این است که در مقابل درگیری عقب‌نشینی نکنند، بلکه درک کنند که وقتی همسرشان اختلافاتی را مطرح می‌کند ممکن است این کار را از روی عشق و به خاطر سلامت رابطه‌شان انجام دهد، اگر چه انگیزه‌های دیگری هم ممکن است وجود داشته باشد.

وقتی نارضایتی‌ها امکان بروز نیابد، بر شدت‌شان افزوده می‌شود و بالاخره به صورت فورانی از خشم در می‌آیند. اما وقتی که شخص بتواند نارضایتی خود را به هر نحو مطرح کند و برای آن پاسخی بیابد فشارهای درونی‌اش فروکش می‌کنند. شوهرها باید درک کنند که خشم یا ناخشنودی زن‌شان به منزله‌ی حمله به شخصیت آنها نیست.

مردها همچنین نباید سعی کنند با ارائه یک راه حل علمی سر و ته قضیه را هم بیاورند و گفتگو را خاتمه دهند. برای زن خیلی مهم است که شوهرش به گله‌های او گوش دهد و با احساسات او در مورد موضوع همدلی کند(گرچه لزومی ندارد با او موافق باشد). ارائه سریع راه حل از سوی شوهر ممکن است این فکر را در زن بوجود آورد که شوهرش احساسات او را نادیده گرفته و به آن اهمیت نمی‌دهد. شوهرانی که در میان آتش خشم قادرند همچنان در کنار همسرشان بمانند(به جای نادیده گرفتن شکوه‌های آنها) به همسر خود تفهیم می‌کنند که حرفهای او را می‌شوند و به آن احترام می‌گذارند.

از همه مهمتر اینکه زن دوست دارد احساساتش مورد توجه و احترام قرار بگیرد حتی اگر شوهرش با آنها موافق نباشد. در بیش از نیمی از موارد وقتی که زن حس می‌کند به نظریات و احساساتش توجه شده است، آرام می‌گیرد.

اما توصیه به زن‌ها: مشکل اصلی مردها این است که زن‌شان در بیان مشکلات بیش از حد، شدت و حرارت نشان می‌دهند، به همین دلیل زن‌ها باید مراقب باشند که شخصیت مرد را مورد حمله قرار ندهند، یعنی رفتار و عملکرد او را مورد انتقاد قرار دهند و به شخص آنها توهین نکنند، شکایت‌ها و گله‌گزاری‌ها نباید شخصیت مرد را مورد تهاجم قرار دهد، بلکه به طور واضح باید رفتار مشخصی را در او مورد انتقاد قرار دهد.

حمله خشمگینانه به شخصیت مرد باعث جبهه گیری یا سکوت سنگین او می‌شود و حاصلی جز رنجش بیشتر ندارد و فقط دعوا را حادتر می‌کند. یک روش سودمند برای زن‌ها این است که انتقاد خود را با ملاطفت و در لابلای جملاتی که حاکی از عشق آنها به همسرشان است بیان کنند.

بریده‌ای از کتاب «هوش هیجانی» نوشتۀ دنیل گلمن