به وقتِ شنیدنِ شعر
نوروز بمانید که ایام شمائید…
نوروز بمانید که ایام شمائید…
نوروز بمانید که ایّام شمایید!
آغاز شمایید و سرانجام شمایید!
آن صبح نخستین بهاری که ز شادی
می‌آورد از چلچله پیغام، شمایید!
آن دشت طراوت‌زده، آن جنگل هشیار
آن گنبد گردنندۀ آرام شمایید!
خورشید گر از بام فلک عشق فشاند،
خورشید شما، عشق شما، بام شمایید!
نوروز کهنسال کجا غیر شما بود؟
اسطورۀ جمشید و جم و جام شمایید!
عشق از نفس گرم شما تازه کند جان
افسانۀ بهرام و گل اندام شمایید!
هم آینۀ مهر و هم آتشکدۀ عشق،
هم صاعقۀ خشم ِ بهنگام شمایید!
امروز اگر می‌چمد ابلیس، غمی نیست
در فنّ کمین حوصلۀ دام شمایید!
گیرم که سحر رفته و شب دور و دراز است،
در کوچۀ خاموش زمان، گام شمایید
ایّام ز دیدار شمایند مبارک
نوروز بمانید که ایّام شمایید!
شاعر: پیرایه یغمایی
ویلیام فاکنر: هنرمند هيچ اخلاقی نمیشناسد
همنوا با تپش زمین…
در گلوی نور، آواز بهاری بود…
بریدهای از کتاب «آسایش» نوشتۀ مت هیگ
«سرگذشت یک یوگی» به روایتِ مزدافر مؤمنی
ویلیام فاکنر: هنرمند هيچ اخلاقی نمیشناسد
بریدهای از کتاب «آسایش» نوشتۀ مت هیگ
نگاهی به کتاب «چرا مینویسم؟» جستارهای ادبی و سیاسی جورج اورول
بگذار در این ساعتِ دل، به هم نزدیک شویم- هر روز یک قدم
چرا «گلابی» مهم است؟
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 ماه پیشپس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
-
لذتِ کتاب‌بازی3 ماه پیشجشن بی‌معنایی میلان کوندرا: ادای احترامی به رابله و پانورژ!
-
تحلیل نقاشی3 ماه پیشنگاهی به «بوسه» اثر گوستاو کلیمت
-
لذتِ کتاب‌بازی3 ماه پیشبریدههایی از کتاب «زیبا مثل ماگنولیا» دربارۀ زندگی و آثار فریدا کالو
-
نوبل‌خوانی1 ماه پیشدرنگی در جهانِ بهت‌آور، درخشان، گیج‌کننده و پیچیدۀ ویلیام فاکنر
-
دربارۀ شعر و شاعری1 ماه پیشچرا رمان نمی‌تواند شعر را شکست دهد؟
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 ماه پیشگزیدهای از بهترین سخنرانی‌های «اپرا وینفری»
-
نویسندگان جهان2 ماه پیشگوستاو فلوبر از نگاه ماریو بارگاس یوسا