هر 3 روز یک کتاب
بریدهای از کتاب «کابوسهای بیروت» نوشتۀ غاده سمّان

بریدهای از کتاب «کابوسهای بیروت» نوشتۀ غاده سمان
انقلاب قربانی لازم دارد و مهمات… اما آیا ضرورتی دارد که اینگونه بمیرم، افتاده در گوشهای، هراسزده، با قامتی خمیده زیر بار بلاتکلیفی؟ اگر همین حالا بمیرم، فقط یک کشته هستم نه شهید!… مهم آن است که در مرگ من چیزی باشد که جهان را انسانیتر کند. در این لحظه، مرگ من فقط گند بیشتری در خیابانهاست! فقط همین. اگر بمیرم مثل گوسفند مردهام نه انسان. مردنِ بیهوده انسان را به قربانیای احمق تبدیل میکند و نه هیچچیزی بیشتر. من و چنین مرگی؟ انتخاب مرگ، به خودی خود، هیچ خدمتی به کسی نیست، فرار است. صرفاً نشان دادن ضعف در برابر «افکار عمومی» است که معمولاً مقتول را ــ هرکه میخواهد باشد ــ بزرگ میشمرد و رشادت را در مرگ، صِرف مرگ، میبیند و مبارزه با خشونت احمقانه را عیب میشمرد!… اما هر مرگی که قهرمانانه نیست.. مهم آن است که مرگ انسان معنادار باشد و مهمتر اینکه آن مرگ پایان زندگیای معنادار باشد. انسانی که مثل هر گوسفندی تصادفی میمیرد یا قاتل میشود یا مقتول نه شهید.
بریدهای از کتاب «کابوسهای بیروت» نوشتۀ غاده سمان
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
ذن در جان شاعر نوشتۀ احمد شاملو
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
درمان پوچی به سبکِ ژان پل سارتر
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی2 ماه پیش
پس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
-
لذتِ کتاببازی2 ماه پیش
جشن بیمعنایی میلان کوندرا: ادای احترامی به رابله و پانورژ!
-
مولوی خوانی3 ماه پیش
«در هوایت بیقرارم روز و شب» با صدای شهرام ناظری
-
لذتِ کتاببازی3 ماه پیش
نگاهی به نمایشنامۀ «بانویی از تاکنا» نوشتۀ ماریو بارگاس یوسا
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
«زیباییِ وصلۀ ناجور بودن»: لیدیا یوکناویچ
-
تحلیل نقاشی2 ماه پیش
نگاهی به «بوسه» اثر گوستاو کلیمت