لذتِ کتاببازی
«قهرمان قلابی» با صدای محمد عارفیفر
«قهرمان قلابی» با صدای محمد عارفیفر
قهرمان قلابی
چقدر زل میزنی به ظلمت؟
چقدر تاریکی را میکوبی عزیزم؟
روز باز نمیشود
روشنایی شایعهای بود که در شهر پیچید
و شمعها تشدید خاموشیاند
از شکاف ِتولد
میافتی روی غلتک تنهایی
زندگی میکنی
بیچراغی روشن مانده حتی در اعماق
زندگی میکنی
زیر سایهی ِمتین یأس
و با اینکه میدانی هیچکس
پشت این تصویرها نیست
که آینه یادآوری میکند
برای نجات مرتب اسم اعظم را میبری
و میدوی
آنقدر که از گور هم میگذری
و دیگر مرگ برایت آهنگی نیست
که گربهها را میرقصاند
آنقدر که میرسی به ریشهها
و فکر میکنی که سیبهای این درخت
به تمام دستهای سبد شده میرسند
و فکر میکنی
به آن شب روانپریشی
که قرص ماه را قطع نمیکند
و به اعصابِ آرام اقیانوس
و فکر میکنی هنوز صدای گنجشکها را
از پشت پنجره جمع نکردهاند
و تنهایی کیهانیات را
توانایی در تحمل شکست مینامی
تا قهرمانی قلابی باشی
که از قلع و قمع آسیابهای بادی
برگشته است
زندگی میکنی و درخت به درخت
تبرتری
زندگی میکنی
بیحتی یک کف دست فردا
منبع
کافه کاتارسیس
نشر آنسو
«قهرمان قلابی» با صدای محمد عارفیفر
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
ذن در جان شاعر نوشتۀ احمد شاملو
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
درمان پوچی به سبکِ ژان پل سارتر
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی2 ماه پیش
پس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
-
لذتِ کتاببازی3 ماه پیش
نگاهی به رمان «هیچ دوستی بهجز کوهستان» نوشتۀ بهروز بوچانی
-
لذتِ کتاببازی1 ماه پیش
جشن بیمعنایی میلان کوندرا: ادای احترامی به رابله و پانورژ!
-
تحلیل شعر1 روز پیش
دربارۀ شعر ژاپن و عقل ناب…
-
مولوی خوانی3 ماه پیش
«در هوایت بیقرارم روز و شب» با صدای شهرام ناظری
-
لذتِ کتاببازی3 ماه پیش
نگاهی به نمایشنامۀ «بانویی از تاکنا» نوشتۀ ماریو بارگاس یوسا