روانشناسی_روانکاوی
بریدهای از کتاب «عشق و اراده» نوشتۀ رولو می
بریدهای از کتاب «عشق و اراده» نوشتۀ رولو می
انسان نمیتواند طولانی مدت با احساس پوچی سرکند: اگر به سوی چیزی رشد نکند، کاملا راکد و منفعل نمیماند؛ بلکه استعدادهای فروخوردهاش، به ناخوشی، نومیدی و در نهایت فعالیتهای ویرانگر تبدیل میشود.
احساس پوچی یا خلأ … معمولا از این احساس افراد سرچشمه میگیرد که از انجام هر کار مؤثر در زندگی خود یا دنیایی که در آن زندگی میکنند، ناتوانند.خلأ درونی حاصل انباشتگی درازمدت این عقیدهی خاص فرد دربارهی خودش است که قادر نیست به عنوان یک موجود هستیمند زندگی خود را اداره کند یا نگرش دیگران را نسبت به خود تغییر دهد یا تأثیر مفیدی بر دنیای اطرافاش بگذارد. در نتیجه گرفتار همان حس عمیق نومیدی و بیهودگیای میشود که بسیاری از مردم روزگار ما به آن دچارند؛ و از آنجا که خواست و احساساش تغییر مهمی ایجاد نمیکند، خیلی زود خواستن و احساس کردن را کنار میگذارد.
از سوی دیگر بیاحساسی و فقدان عاطفه دفاعهایی هستند در برابر اضطراب. وقتی کسی مدام خود را با خطری مواجه میبیند که قادر نیست بر آن غلبه کند، آخرین دفاعش این است که حتی از حس کردن آن خطرات هم پرهیز کند.
بریدهای از کتاب «عشق و اراده» نوشتۀ رولو می
-
اختصاصی کافه کاتارسیس1 ماه پیش
«و تو برنگشتی» نوشتۀ مارسلین لوریدان ایونس: وضعیت «هوموساکر» در «حیات برهنه»
-
اختصاصی کافه کاتارسیس2 هفته پیش
«گوشماهی» با صدای آیلا کریمیان
-
تحلیل نقاشی1 ماه پیش
خواکین سورولا: نقاشِ «حال و هوای تابستان در سواحل مدیترانه»
-
معرفی کتاب1 ماه پیش
نگاهی به کتاب«شعر معاصر ژاپن»
-
شاعران جهان1 ماه پیش
آدونیس شاعری دلباخته به اسطورهها
-
موسیقی بی کلام1 ماه پیش
و در کدام بهار درنگ خواهی کرد و سطح روح پر از برگ سبز خواهد شد؟
-
کارگردانان ایران2 هفته پیش
«شمس پرنده» شاهکار پری صابری
-
مصاحبههای مؤثر3 هفته پیش
محمدعلی بهمنی و روح نیماییاش…