لذتِ کتاببازی
ویلیام فاکنر: هنرمند هيچ اخلاقی نمیشناسد
ویلیام فاکنر: هنرمند هيچ اخلاقی نمیشناسد
مصاحبهکنندهای از فاکنر میپرسد:
نويسنده چگونه رُماننويس جدی میشود؟
فاکنر پاسخ میدهد:
نود و نه درصد استعداد… نود و نه درصد انضباط… نود و نه درصد کار. هيچگاه نبايد از کار خود راضی باشی. کار هرگز آنطور که بايد و شايد خوب نيست. پيوسته بيشتر و برتر از توان خود تلاش و آرزو کن. خود را به زحمت نينداز که از معاصران يا پيشينيان بهتر باشی. سعی کن از خودت بهتر باشی. هنرمند موجودی است دستخوش اهريمنان. خودش هم نمیداند چرا او را برمیگزينند، سرگرمتر از آن است که بداند چرا. هنرمند هيچ اخلاقی نمیشناسد، هنرمند دستبرد میزند، عاريه میگيرد، گدايی میکند، از هر کس و بیکسی میدزدد که کارش انجام پذيرد… يگانه مسئوليت نويسنده در زمينهی هنرش است.
از کتابِ «هنر داستاننویسی»
گزیدهای از گفتوگو با نویسندگان در پاریس ریویو
ترجمهی حسن کامشاد
-
لذتِ کتاببازی2 ماه پیشجملههایی از آرتور شوپنهاور
-
تحلیل شعر3 ماه پیشنقد آخر شاهنامه/ فروغ فرخزاد
-
شاعران ایران2 ماه پیشمتن کامل سخنان محمدرضا شفیعی کدکنی دربارۀ خانلری و نیما
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیشایران درّودی و درسهایی از زندگی عاشقانه و شکوفایش
-
تحلیل نقاشی1 ماه پیشدرنگی در نقاشیهای سهراب سپهری
-
موسیقی سنتی2 ماه پیشهنرنمایی همایون شجریان و نگار اعزازی
-
لذتِ کتاببازی3 ماه پیشنظر ایران درّودی دربارۀ شعر احمد شاملو
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیشاستیون برت: چرا مردم به شعر نیاز دارند؟
