لذتِ کتاببازی
ویلیام فاکنر: هنرمند هيچ اخلاقی نمیشناسد

ویلیام فاکنر: هنرمند هيچ اخلاقی نمیشناسد
مصاحبهکنندهای از فاکنر میپرسد:
نويسنده چگونه رُماننويس جدی میشود؟
فاکنر پاسخ میدهد:
نود و نه درصد استعداد… نود و نه درصد انضباط… نود و نه درصد کار. هيچگاه نبايد از کار خود راضی باشی. کار هرگز آنطور که بايد و شايد خوب نيست. پيوسته بيشتر و برتر از توان خود تلاش و آرزو کن. خود را به زحمت نينداز که از معاصران يا پيشينيان بهتر باشی. سعی کن از خودت بهتر باشی. هنرمند موجودی است دستخوش اهريمنان. خودش هم نمیداند چرا او را برمیگزينند، سرگرمتر از آن است که بداند چرا. هنرمند هيچ اخلاقی نمیشناسد، هنرمند دستبرد میزند، عاريه میگيرد، گدايی میکند، از هر کس و بیکسی میدزدد که کارش انجام پذيرد… يگانه مسئوليت نويسنده در زمينهی هنرش است.
از کتابِ «هنر داستاننویسی»
گزیدهای از گفتوگو با نویسندگان در پاریس ریویو
ترجمهی حسن کامشاد
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
پس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
-
لذتِ کتاببازی3 ماه پیش
جشن بیمعنایی میلان کوندرا: ادای احترامی به رابله و پانورژ!
-
تحلیل نقاشی3 ماه پیش
نگاهی به «بوسه» اثر گوستاو کلیمت
-
لذتِ کتاببازی3 ماه پیش
بریدههایی از کتاب «زیبا مثل ماگنولیا» دربارۀ زندگی و آثار فریدا کالو
-
نوبلخوانی1 ماه پیش
درنگی در جهانِ بهتآور، درخشان، گیجکننده و پیچیدۀ ویلیام فاکنر
-
دربارۀ شعر و شاعری1 ماه پیش
چرا رمان نمیتواند شعر را شکست دهد؟
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
گزیدهای از بهترین سخنرانیهای «اپرا وینفری»
-
نویسندگان جهان2 ماه پیش
گوستاو فلوبر از نگاه ماریو بارگاس یوسا