به وقتِ شنیدنِ شعر
چیزی شبیه معجزه با عشق ممکن می‌شود…
چیزی شبیه معجزه با عشق ممکن می‌شود..
از کفر من تا دین، تو راهی به جز تردید نیست
دلخوش به فانوسم مکن، اینجا مگر خورشید نیست؟
با حس ویرانی بیا تا بشکند دیوار من
چیزی نگفتن بهتر از تکرار طوطی‌وار من
بی‌جستجو ایمان ما از جنس عادت می‌شود
یعنی عبادت بی‌عمل وهم سعادت می‌شود
با عشق آن‌سوی خطر جائی برای ترس نیست
در انتهای موعظه دیگر مجال درس نیست
کافر اگر عاشق شود، بی‌پرده مومن می‌شود
چیزی شبیه معجزه، با عشق ممکن می‌شود
نگاهی به رمان «هیچ دوستی به‌جز کوهستان» نوشتۀ بهروز بوچانی
بریدههایی از خطابۀ نوبل ماریو بارگاس یوسا
نگاهی به نمایشنامۀ «بانویی از تاکنا» نوشتۀ ماریو بارگاس یوسا
صدایِ فاصلههایی که مثل نقره تمیزند…
رشید کاکاوند و درسهایی از عطار نیشابوری
ذن در جان شاعر نوشتۀ احمد شاملو
درمان پوچی به سبکِ ژان پل سارتر
نگاهی به رمان «هیچ دوستی به‌جز کوهستان» نوشتۀ بهروز بوچانی
«در هوایت بی‌قرارم روز و شب» با صدای شهرام ناظری
«زیباییِ وصلۀ ناجور بودن»: لیدیا یوکناویچ
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی2 هفته پیشذن در جان شاعر نوشتۀ احمد شاملو
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی4 روز پیشدرمان پوچی به سبکِ ژان پل سارتر
-
لذتِ کتاب‌بازی2 روز پیشنگاهی به رمان «هیچ دوستی به‌جز کوهستان» نوشتۀ بهروز بوچانی
-
مولوی خوانی4 روز پیش«در هوایت بی‌قرارم روز و شب» با صدای شهرام ناظری
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی4 روز پیش«زیباییِ وصلۀ ناجور بودن»: لیدیا یوکناویچ
-
لذتِ کتاب‌بازی3 روز پیشنگاهی به نمایشنامۀ «بانویی از تاکنا» نوشتۀ ماریو بارگاس یوسا
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی2 هفته پیشرمان «به سوی آزادی» کازانتزاکیس و چند درس برای زندگی
-
شعر جهان1 ماه پیششعری از پابلو نرودا برای «معصومه کریمی»