به وقتِ شنیدنِ شعر
چیزی شبیه معجزه با عشق ممکن می‌شود…
چیزی شبیه معجزه با عشق ممکن می‌شود..
از کفر من تا دین، تو راهی به جز تردید نیست
دلخوش به فانوسم مکن، اینجا مگر خورشید نیست؟
با حس ویرانی بیا تا بشکند دیوار من
چیزی نگفتن بهتر از تکرار طوطی‌وار من
بی‌جستجو ایمان ما از جنس عادت می‌شود
یعنی عبادت بی‌عمل وهم سعادت می‌شود
با عشق آن‌سوی خطر جائی برای ترس نیست
در انتهای موعظه دیگر مجال درس نیست
کافر اگر عاشق شود، بی‌پرده مومن می‌شود
چیزی شبیه معجزه، با عشق ممکن می‌شود
آلن دوباتن و فلسفهای مهربانتر از موفقیت!
درنگی در جهانِ بهتآور، درخشان، گیجکننده و پیچیدۀ ویلیام فاکنر
چرا رمان نمیتواند شعر را شکست دهد؟
جورجو آگامبن: بالاترین مرتبۀ امید و خوشبینی، شجاعتِ ناامیدی است
گوستاو فلوبر از نگاه ماریو بارگاس یوسا
درنگی در جهانِ بهتآور، درخشان، گیجکننده و پیچیدۀ ویلیام فاکنر
چرا رمان نمیتواند شعر را شکست دهد؟
گوستاو فلوبر از نگاه ماریو بارگاس یوسا
جورجو آگامبن: بالاترین مرتبۀ امید و خوشبینی، شجاعتِ ناامیدی است
آلن دوباتن و فلسفهای مهربانتر از موفقیت!
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 ماه پیشدرمان پوچی به سبکِ ژان پل سارتر
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی2 ماه پیشپس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
-
لذتِ کتاب‌بازی2 ماه پیشجشن بی‌معنایی میلان کوندرا: ادای احترامی به رابله و پانورژ!
-
مولوی خوانی3 ماه پیش«در هوایت بی‌قرارم روز و شب» با صدای شهرام ناظری
-
لذتِ کتاب‌بازی3 ماه پیشنگاهی به نمایشنامۀ «بانویی از تاکنا» نوشتۀ ماریو بارگاس یوسا
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش«زیباییِ وصلۀ ناجور بودن»: لیدیا یوکناویچ
-
تحلیل نقاشی2 ماه پیشنگاهی به «بوسه» اثر گوستاو کلیمت
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 ماه پیشرمان «دشمن عزیز» نوشتۀ جین وبستر: دعوت به مذهبی مبارزتر!