به وقتِ شنیدنِ شعر
چیزی شبیه معجزه با عشق ممکن می‌شود…
چیزی شبیه معجزه با عشق ممکن می‌شود..
از کفر من تا دین، تو راهی به جز تردید نیست
دلخوش به فانوسم مکن، اینجا مگر خورشید نیست؟
با حس ویرانی بیا تا بشکند دیوار من
چیزی نگفتن بهتر از تکرار طوطی‌وار من
بی‌جستجو ایمان ما از جنس عادت می‌شود
یعنی عبادت بی‌عمل وهم سعادت می‌شود
با عشق آن‌سوی خطر جائی برای ترس نیست
در انتهای موعظه دیگر مجال درس نیست
کافر اگر عاشق شود، بی‌پرده مومن می‌شود
چیزی شبیه معجزه، با عشق ممکن می‌شود
ویلیام فاکنر: هنرمند هيچ اخلاقی نمیشناسد
همنوا با تپش زمین…
در گلوی نور، آواز بهاری بود…
بریدهای از کتاب «آسایش» نوشتۀ مت هیگ
«سرگذشت یک یوگی» به روایتِ مزدافر مؤمنی
ویلیام فاکنر: هنرمند هيچ اخلاقی نمیشناسد
بریدهای از کتاب «آسایش» نوشتۀ مت هیگ
نگاهی به کتاب «چرا مینویسم؟» جستارهای ادبی و سیاسی جورج اورول
بگذار در این ساعتِ دل، به هم نزدیک شویم- هر روز یک قدم
چرا «گلابی» مهم است؟
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 ماه پیشپس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
-
لذتِ کتاب‌بازی3 ماه پیشجشن بی‌معنایی میلان کوندرا: ادای احترامی به رابله و پانورژ!
-
تحلیل نقاشی3 ماه پیشنگاهی به «بوسه» اثر گوستاو کلیمت
-
لذتِ کتاب‌بازی3 ماه پیشبریدههایی از کتاب «زیبا مثل ماگنولیا» دربارۀ زندگی و آثار فریدا کالو
-
نوبل‌خوانی1 ماه پیشدرنگی در جهانِ بهت‌آور، درخشان، گیج‌کننده و پیچیدۀ ویلیام فاکنر
-
دربارۀ شعر و شاعری1 ماه پیشچرا رمان نمی‌تواند شعر را شکست دهد؟
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 ماه پیشگزیدهای از بهترین سخنرانی‌های «اپرا وینفری»
-
نویسندگان جهان2 ماه پیشگوستاو فلوبر از نگاه ماریو بارگاس یوسا