احمد شاملو
من غرور مطلقم آیدا! و افتخار من این است که بندهٔ تو باشم
من غرور مطلقم! آیدا! و افتخار من این است که بندهٔ تو باشم
(به مناسبت تولد بانو آیدا سرکیسیان)
داراترین مرد دنیا هستم؛ زیرا توانستهام تو را داشته باشم… تو بزرگترین گنج دنیایی، زیرا در عوض تو هیچ چیز نمیتوان گرفت که با تو برابر باشد. پس من که تو را دارم، چرا ادعا نکنم که داراترین مرد دنیا هستم؟
و من که با تو تا بدین درجه از بزرگی رسیدهام، چرا مغرور نباشم؟
من غرور مطلقم! آیدا! و افتخار من این است که بندهٔ تو باشم. پس اگر پاها و زانوهای تو را میبوسم، مرا مانع مشو. غایت آرزوهای هر بندهیی همین است که صاحب او افتخار بوسیدن پاهای خود را بدو ارزانی بدارد.
و اگر به تو میگویم که تو را با همهٔ “عشق زمینی” دوست میدارم، و اگر به تو میگویم که تو را با همهٔ “عشق جسمانی” دوست میدارم، برای آن است که به تو دروغ نگفته باشم.
من روح تو را دوست میدارم؛ و به همان اندازه “جسم” تو را گوشت گرم و زندهٔ تو را، بوی تو را و پوست تو را و تن تو را دوست میدارم.
منبع
مثل خون در رگهای من
نشر چشمه
مطالب بیشتر
1. از آیدا سرکیسیان؛ بزرگترین معشوق شعر معاصر فارسی
2. دو شعر برای آیدا با صدای احمد شاملو
3. نامۀ احمد شاملو به مناسبت تولد آیدا
م
-
تحلیل داستان و نمایشنامه3 هفته پیش
نگاهی به رمان «استاد پترزبورگ» نوشتۀ جی.ام.کوتسی
-
تحلیل نقاشی4 هفته پیش
درنگی در نقاشیهای سهراب سپهری
-
لذتِ کتاببازی1 ماه پیش
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایتِ شیرجه به آبهایِ اعماق
-
لذتِ کتاببازی3 هفته پیش
نگاهی به کتاب «خطابههای برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی
-
تحلیل داستان و نمایشنامه4 هفته پیش
«داستایفسکی؛ سالک مدرنِ رنجاندیش» نوشتۀ سروش دباغ
-
موسیقی بی کلام1 ماه پیش
و تو را به سان روزی بزرگ آواز میخوانم…
-
گفتوگو1 ماه پیش
گفتوگوی ناصر تقوایی با «احمد شاملو» و آیدا
-
لذتِ کتاببازی2 هفته پیش
دل باختن دوباره به شعر، با کتاب «شب آخر با سیلویا پلات» / (بخش اول)