با ما همراه باشید

شاعران جهان

درباره ی سرزمین بی حاصل

تی. اس. الیوت شاعر و منتقد بزرگ انگلیسی

سرزمین بی‌حاصل را در 1922 منتشر کرد

و در سال1948 به خاطر آن جایزه‌ی نوبل گرفت.

او این شعر را به عزراپاوند تقدیم کرده است.

وقتی شعر را که هشتصد سطر بود برای اظهار نظر و اصلاح به پاوند داده بود،

پاند قریب به نصف سطور را حذف کرد، چنان که از آن 436 سطر باقی ماند.

سرزمین بی‌حاصل پر از سمبل و استعاره و تشبیه و مجاز و کنایه است

اما مشخصه‌ی مهم آن تلمیح است، تلمیحات فراوان به متون دیگر از قدیم و جدید،

متون مذهبی، اساطیر یونان و روم، مذاهب کهن هند…

و لذا شعری است مبهم و مشکل و بر آن شرح‌های متعددی نوشته‌اند.

سرزمین بی‌حاصل از پنج بخش تشکیل شده است:

  1. خاکسپاری مرده: مرثیه‌ایست بر انسان تیره‌روز. بااین وضع دیگر مردگان هم شوقی برای زنده شدن ندارند.
  2. بازی شطرنج: تضاد بین گذشته و امروز را نشان می‌دهد، هرچند در این شعر زمان‌ها به هم درآمیخته و گذشته و حال و آینده همه درکنار همند.
  3. موعظه‌ی آتش: انسان حقیر است و بهتر است که به ندای بودا گوش فرادهند که می‌گفت باید آرزوها و هوس را در آتش افکند و کشت.
  4. مرگ ناشی از آب: اگر نتوان با آتش آرزوها را کشت بهتر است که در آب غرقه شد.
  5. تندر چه گفت: خداوندا از زبان رعد با آدمی سخن می‌گوید: قفل زندان یک بار باز شده است و آن وقتی است که زندانی به درون رفته است، او هرچند هم که به آزادی بیندیشد دیگر راه گریزی نیست.

 

منبع

مکتب های ادبی دکتر سیروس شمیسا

مکتب‌های ادبی

دکتر سیروس شمیسا

نشر قطره

چاپ اول

صص130-131

……………………………………..

شعر سرزمین بی حاصل الیوت را می‌توانید در اینجا بخوانید.

برترین‌ها