کودک و نوجوان
دو سروده از بانو صفورا نیّری
دو سروده از بانو صفورا نیّری
در روزهای سخت
دهان‌ات
پنهان است زیرِ ماسک.
چشم‌هایت اما
بدون پنهان کاری می‌خندند.
با چهره‌ای که بدون دهان
جدی‌تر است،
می‌شود حرف‌های جدیِ بیهوده را
شنید و خندید میانِ سینه
میانِ شاخه‌های درخت‌هایی
که فقط در ریه‌ها می‌رویند.
در روزهای سخت
آواز خواندن با دهانِ بسته
شاید زندگی را
کمی آسان‌تر کند.
طلوعِ لبخند
شاید روز را
کمی روشن‌تر
کمی مهربان‌تر کند.
زیر مکعب‌های رنگارنگ
اگر می‌شد ” امید ” خرید
دیگر برایت گل و شیرینی
نمی‌خریدم.
می‌رفتم تا تَهِ شهر
در بسته‌های کوچکِ مکعبی
” امید “هایی به رنگِ آبی و ارغوانی
می‌خریدم.
بر می‌گشتم و همه را هدیه می‌دادم به تو
که نشسته بودی تنها.
نمی دانستی که قلب‌ام
زیرِ مکعب‌های رنگارنگ
مثل خرگوشی میانِ بوته‌های توت فرنگی
پنهان شده است.
بسته‌ها را باز می‌کردی
نگاه می‌کردی
می‌خندیدی.
خنده‌ات رنگِ آرزوی من است
رنگِ مزرعه‌ی گل‌های آفتابگردان
زیباترین رنگِ جهان.
منبع
(از مجموعه‌ای در دست انتشار)
دو سروده از بانو صفورا نیّری
مطالب بیشتر
- یادداشت صفورا نیری برای ثریا قزل ایاغ
- کلمه‌ها بر برف سرودۀ صفورا نیری
- کلمه‌ای سرودۀ صفورا نیری
- سفر عمیق یک شاعر به دنیای نوجوانان
- انسان پادشاه زباله‌ها
کافهکاتارسیس «هشتساله» شد…
میخواهم با هرآنچه مرا در برگرفته یکی شوم…
رمانی نامهنگارانه دربارۀ همسر اول دیهگو ریورا، نقاش مکزیکی
چرا حافظ پر آوازهترین شاعر جهان است؟
نوروز بمانید که ایام شمائید…
-
لذتِ کتاب‌بازی1 ماه پیشنامهات رسید، دختر!
-
شعر جهان4 هفته پیششعری از پابلو نرودا برای «معصومه کریمی»
-
تحلیل داستان و نمایش‌نامه4 هفته پیشنگاهی به رمان «بچه‌آهو» اثر ماگدا سابو
-
موسیقی بی کلام1 ماه پیشما هیچ، ما نگاه…
-
موسیقی بی کلام2 هفته پیش«نازنینِ ناتمام» اثر مزدافر مؤمنی
-
تحلیل نقاشی4 هفته پیشنگاهی به چند نقاشی پل سزان
-
به وقتِ شنیدنِ شعر1 ماه پیش«ارغوان» شعر و صدا: هوشنگ ابتهاج
-
موسیقی بی کلام2 هفته پیشنرم نرمک می‌رسد اینک بهار…