به وقتِ شنیدنِ شعر
شب‌بیداران شعر و صدای احمد شاملو
شب‌بیداران شعر و صدای احمد شاملو
شب بیداران
همه شب حیران‌اش بودم،
حیرانِ شهرِ بیدار
که پیسوز ِچشمان‌اش می‌سوخت و
هیچش اندیشه‌ی خواب به سر نبود
و نجوای اورادش
لَخت لَخت
آسمانِ سیاه را می‌انباشت
چون لَتِرمَه دمه‌ی باتلاقی بوناکی
که فضا را.
حیران بودم همه شب
شهرِ بیدار را
که آواز دهان‌اش
تنها
همهمه‌ی عَفِن ِاذکارش بود:
شهر بی‌خواب
با پیسوزِ پُر دود بیداری‌اش
در شبِ قدری چنان.ـ
در شبِ قدری.
گفتم : «بنخفتی، شهر!
همه شب
به نجوایِ نگران بنخفتی؟»
گفتند:
«برآمدنِ روز را
به دعا
شب‌زنده‌داری کردیم.
مگر به یُمنِ دعا
آفتاب
بر آید.»
گفتم: «حاجت‌روا شدید
که آنک سپیده!»
به آهی گفتند: «کنون
به جمعیتِ خاطر
دل به دریای خواب می‌زنیم
که حاجتِ نومیدانه
چنین نیک
بر آمد.»
منبع
مجموعه اشعار شاملو
دفترِ حدیث بی‌قراری ماهان
صص 1038-1039
مطالب بیشتر
دربارۀ شعر ژاپن و عقل ناب…
گوستاو فلوبر از نگاه ماریو بارگاس یوسا
زندگی قلب مرا تکرار خواهد کرد…
مراقبۀ عبور از آشفتگی و لمسِ آرامش
نگاهی به «سه‌گانه قاهره» نوشتۀ نجیب محفوظ
-
لذتِ کتاب‌بازی1 ماه پیشجشن بی‌معنایی میلان کوندرا: ادای احترامی به رابله و پانورژ!
-
تحلیل شعر6 ساعت پیشدربارۀ شعر ژاپن و عقل ناب…
-
تحلیل نقاشی1 ماه پیشنگاهی به «بوسه» اثر گوستاو کلیمت
-
نویسندگان جهان4 روز پیشگوستاو فلوبر از نگاه ماریو بارگاس یوسا
-
معرفی کتاب1 ماه پیشنگاهی به کتاب «دیدن در تاریکی» نوشتۀ ماریانا الساندری
-
نوبل‌خوانی1 ماه پیشنگاهی به «سه‌گانه قاهره» نوشتۀ نجیب محفوظ
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی2 هفته پیشمراقبۀ عبور از آشفتگی و لمسِ آرامش
-
موسیقی بی کلام2 هفته پیشزندگی قلب مرا تکرار خواهد کرد…