یادداشت
اگر مریم میرزاخانی بود امروز 43 ساله میشد!

اگر مریم میرزاخانی بود امروز 43 ساله میشد!
پخشکننده صوت
اگر مریم میرزاخانی بود امروز 43 ساله میشد!
بعضی آدمها آنگونه قدرتمند و کاریزما هستند که در همان نگاه اول،
چیزی را برای همیشه در تو تغییر میدهند.
مریم چهرهای داشت که زیبایی نبوغ و آرمانخواهی را منعکس میکرد.
راستی…فعل «داشت» چقدر بیرحمانه است. کنارش میگذارم.
مریم ذاتِ سفرهای بیپایان است.
ذاتِ آن روز که انسان از خواب بیدار میشود و تصمیم میگیرد
دیگر ربطی به یأس و سرما و دغدغههای کوچک نداشته باشد.
به خاطر مدالش نیست که دوستش دارم
خیلیها در تاریخ علم و هنر مدال گرفتهاند و امروز نامی هم از آنها در میان نیست
عشق به مریم عشق به وقار در برابر رازهای حل ناشدنی هستیست.
عشق به پذیرش باشکوه رنج و فراتر از دردها ایستادن است.
عشق به ذاتِ حرکت، رشد و تعالی خواهیست.
عشق به گم شدن مقدس در قعر جنگلِهای ترسناک ناشناخته
و ارزشگذاردن بر کنکاش و جستجو است.
نمیدانم چه نامی دارد حادثهای که ما را به این سیاره تبعید کرد؟
تقدیر؟ تصادف؟ شعور کائنات؟
ولی میدانم پوچ و خالی نبود.
مگر نه این است که گلها میرویند تا در زیبایی جهان همکاری کنند؟
مگر رودها سمفونی آبیِ عبور نیستند؟
برخی از انسانها هم چنیناند.
مرگ و زندگیشان در زیبایی و جاودانگی حل میشود.
بودنشان نو به نو تجدید میشود و زمان را به زانو درمیآورد.
به راستی او «خواهر آبشارهای بیشماری بود.» و هست.
خواهر آفتاب و برف و شکوفههای نحیف بهاری
خواهر باران وقتی که زیر آن شعری سروده میشود
و انسان احساس تطهیر و بیتقصیری میکند.
دوستش دارم زیرا به نبوغِ در سادگی تجسم بخشید
و اجازه داد با چشمان خود بیکران را ببینیم.
مریم روح ساکت گلیست
که هیاهوی عطر و رنگش جهان را برداشت
و جای بهتری گذاشت.
مطالب بیشتر
- مریم میرزاخانی تنها یک هیاهو و بزرگنمایی زودگذر نبود
- جملاتی از مریم میرزاخانی برای تولدش
- مرثیهای برای مریم میرزاخانی
- مستند مریم میرزاخانی
- هنرنمایی همسر مریم میرزاخانی و دخترش برای او
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی1 ماه پیش
جملههایی از کتاب «چهل نامۀ کوتاه به همسرم»
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی4 روز پیش
ذن در جان شاعر نوشتۀ احمد شاملو
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی1 ماه پیش
رفتارِ اپیکور در برابر مرگ
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 روز پیش
رمان «به سوی آزادی» کازانتزاکیس و چند درس برای زندگی
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 هفته پیش
گوش دادن به شرم؛ برنه براون
-
لذتِ کتاببازی1 ماه پیش
نامهات رسید، دختر!
-
شعر جهان4 هفته پیش
شعری از پابلو نرودا برای «معصومه کریمی»
-
تحلیل داستان و نمایشنامه4 هفته پیش
نگاهی به رمان «بچهآهو» اثر ماگدا سابو