مستند
ترانهای ایتالیایی با صدای دومِنیکو مُدونیو ترجمۀ ناهید نوروزی
ترانهای ایتالیایی با صدای دومِنیکو مُدونیو ترجمۀ ناهید نوروزی
پرواز
(ترانهای از دومنیکو مودونیو، خوانندهی ایتالیایی)
در اندیشهام که رویایی چنین هرگز باز نخواهد گشت
دست و رویم را به آبی میآراستم
باد مرا به ناگاه میربود
و پرواز در آسمان بی انتها آغاز میگشت
پرواز، وَه چه پروازی
آواز، وه چه آوازی
در آبی، آراسته به آبی
شادمان از پرواز در بلندای آسمان
و بال می زدم، بال میزدم شادمان به بلندای آفتاب
و باز بالاتر
در آن اوج، در حالیکه آن پایینتر زمین آرام آرام از برابر دیدگان محو میشد،
ملودی شیرینی میشنیدم که تنها برای من نواخته میشد
پرواز، وه چه پروازی
آواز، وه چه آوازی
در آبی، آراسته به آبی
شادمان از پرواز در بلندای آسمان
حسرتا که در سحرگاهان رؤیاهای شیرین به پایان میرسند
چراکه ماه با غروبش آنها را با خود می برد
ولی من رویایم را در چشمان زیبای تو دنبال میکنم
چشمان تو که آبیاند، بسان آسمان ملیلهدوزی شده از ستارگان
در آبی، آراسته به آبیِ چشمان تو
شادمان از بودن در زمین
و به پرواز ادامه میدهم شاد، بالاتر از آفتاب
و باز بالاتر
درحالیکه دنیا آرام آرام در آبی چشمانت محو میشود،
صدای تو بسان ملودی شیرینی برایم مینوازد
پرواز، وه چه پروازی
آواز، وه چه آوازی
در آبیِ چشمان آبیات
شادمان از بودن بر زمین
در آبی چشمان آبیت
شادمان از بودن بر زمین
با تو
ترانهای ایتالیایی با صدای دومِنیکو مُدونیو ترجمۀ ناهید نوروزی
مطالب بیشتر
-
لذتِ کتاببازی4 هفته پیش
«کمونیسم رفت ما ماندیم و حتی خندیدیم»: امر سیاسی یعنی امر پیشپاافتاده
-
لذتِ کتاببازی3 هفته پیش
رمان «بر استخوانهای مردگان» نوشتۀ اُلگا توکارچوک: روایتِ خشمی که فضیلت است
-
سهراب سپهری1 ماه پیش
بریدهای از کتاب «برهنه با زمین» اثر سهراب سپهری
-
لذتِ کتاببازی2 هفته پیش
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایتِ شیرجه به آبهایِ اعماق
-
شاعران جهان1 ماه پیش
سعاد الصباح: من مینویسم پس سنگباران میشوم!
-
درسهای دوستداشتنی2 هفته پیش
والاترین اصالت «سادگی» است…
-
هر 3 روز یک کتاب1 هفته پیش
جملههایی به یادماندنی از نغمه ثمینی
-
حال خوب3 هفته پیش
مدیتیشن «تعادل هفت چاکرا» همراه با طاهره خورسند