مستند
ترانهای ایتالیایی با صدای دومِنیکو مُدونیو ترجمۀ ناهید نوروزی
ترانهای ایتالیایی با صدای دومِنیکو مُدونیو ترجمۀ ناهید نوروزی
پرواز
(ترانهای از دومنیکو مودونیو، خوانندهی ایتالیایی)
در اندیشهام که رویایی چنین هرگز باز نخواهد گشت
دست و رویم را به آبی میآراستم
باد مرا به ناگاه میربود
و پرواز در آسمان بی انتها آغاز میگشت
پرواز، وَه چه پروازی
آواز، وه چه آوازی
در آبی، آراسته به آبی
شادمان از پرواز در بلندای آسمان
و بال می زدم، بال میزدم شادمان به بلندای آفتاب
و باز بالاتر
در آن اوج، در حالیکه آن پایینتر زمین آرام آرام از برابر دیدگان محو میشد،
ملودی شیرینی میشنیدم که تنها برای من نواخته میشد
پرواز، وه چه پروازی
آواز، وه چه آوازی
در آبی، آراسته به آبی
شادمان از پرواز در بلندای آسمان
حسرتا که در سحرگاهان رؤیاهای شیرین به پایان میرسند
چراکه ماه با غروبش آنها را با خود می برد
ولی من رویایم را در چشمان زیبای تو دنبال میکنم
چشمان تو که آبیاند، بسان آسمان ملیلهدوزی شده از ستارگان
در آبی، آراسته به آبیِ چشمان تو
شادمان از بودن در زمین
و به پرواز ادامه میدهم شاد، بالاتر از آفتاب
و باز بالاتر
درحالیکه دنیا آرام آرام در آبی چشمانت محو میشود،
صدای تو بسان ملودی شیرینی برایم مینوازد
پرواز، وه چه پروازی
آواز، وه چه آوازی
در آبیِ چشمان آبیات
شادمان از بودن بر زمین
در آبی چشمان آبیت
شادمان از بودن بر زمین
با تو
ترانهای ایتالیایی با صدای دومِنیکو مُدونیو ترجمۀ ناهید نوروزی
مطالب بیشتر
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
ذن در جان شاعر نوشتۀ احمد شاملو
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
درمان پوچی به سبکِ ژان پل سارتر
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی2 ماه پیش
پس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
-
لذتِ کتاببازی1 ماه پیش
جشن بیمعنایی میلان کوندرا: ادای احترامی به رابله و پانورژ!
-
تحلیل شعر2 روز پیش
دربارۀ شعر ژاپن و عقل ناب…
-
مولوی خوانی3 ماه پیش
«در هوایت بیقرارم روز و شب» با صدای شهرام ناظری
-
لذتِ کتاببازی3 ماه پیش
نگاهی به نمایشنامۀ «بانویی از تاکنا» نوشتۀ ماریو بارگاس یوسا
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش
«زیباییِ وصلۀ ناجور بودن»: لیدیا یوکناویچ