موزه گردی

بهار به روایت چند نقاشی ماندگار

«بهار» که به عنوان نماد از نو متولد شدن و سرآغاز فصل جدید زندگی شناخته می‌شود،‌ همواره الهام‌بخش هنرمندان سراسر جهان بوده است. چند نمونه از بزرگترین و ماندگارترین ِ این آثار را از نظر می‌گذرانیم.

«کلود مونه»‌ – «باغ گلی در بهار» ۱۸۸۶

برخی از منتقدان هنری از تابلو نقاشی «باغ گلی در بهار» اثر «‌کلود مونه» به عنوان برترین تابلو نقاشی سبک «‌امپرسیونیسم» با موضوع «بهار» یاد می‌کنند. این تابلو باغ گلی در دهکده «ژیورنی»‌ را به تصویر می‌کشد. این باغ‌ها در نهایت الهام‌بخش مجموعه تابلوهای مشهور «نیلوفر آبی» ‌این هنرمند شدند.

«ونسان ون‌گوگ»‌ – «شکوفه‌های بادام»‌ ۱۸۹۰

این تابلو نقاشی یکی از مجموعه تابلوهای نقاشی «شکوفه‌های بادام» «ونسان ون‌گوگ»‌ است که در فاصله سال‌های ۱۸۸۸ تا ۱۸۹۰ و زمانی که «ون‌گوگ»‌ در «آرل» و «سن-رمی-دو-پروانس» زندگی می‌کرد خلق شده است. شکوفه‌های درخت برای «ون‌گوگ» از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بودند و نماد هوشیاری و امید محسوب می‌شدند. «‌ون‌گوگ»‌ تابلو نقاشی «شکوفه‌های بادام»‌ ۱۸۹۰ را به مناسبت تولد برادرزاده هم‌نام خودش خلق کرد.

«کلود مونه» – «موعد بهار» ۱۸۷۲

«‌کلود مونه» در تابلو نقاشی «موعد بهار»‌ تصویر «کامیل»‌ (Camille Doncieux) همسر نخست خود را نقاشی کرده است. «مونه» اواخر سال ۱۸۷۱ به همراه خانواده خود در دهکده «ارژانتوی» واقع در شمال غربی ‌«پاریس» مستقر شد. همکاران «‌مونه» پس از مدت کمی به او پیوستند و دیری نگذشت که این دهکده به پاتوغ «‌امپرسیونیست‌ها» تبدیل شد.

در بهار سال ۱۸۷۲، «مونه» مجموعه‌ای از تابلوهای نقاشی را با موضوع باغ خود نقاشی کرد که در اغلب آن‌ها تصویر همسر نخستش دیده می‌شد.

گفته می‌شود «‌آلیس»‌ (Alice Hoschedé) همسر دوم «‌مونه» دستور داد تا تمامی تصاویر و یادبودهای زندگی «کامیل»‌ و «مونه» به طور کامل نابود شوند؛ به همین دلیل تابلوهای نقاشی کمی از «‌کامیل» به جای مانده است.

«جوزپه آرچیمبولدو» – «بهار»‌ ۱۵۷۳

این تابلو نقاشی یکی از تابلوهای چهارگانه فصل‌ها است که توسط «‌جوزپه آرچیمبولدو» برای دربار سلطنتی «‌وین» و «پراگ» خلق شده است.

این مجموعه تابلوهای نقاشی اکنون در موزه «لوور» واقع در پاریس نگهداری می‌شوند. یکی از ویژگی‌های شاخص نقاشی‌های «آرچیمبولدو» استفاده از عناصری همچون میوه و گل برای خلق یک چهره محسوب می‌شود.

«رنه ماگریت» – «بهار» ۱۹۶۵

«رنه ماگریت» یک هنرمند سوررئالیست بلژیکی بود. او برای خلق آثار هنری با ویژگی «جناس تصویری» شهرت دارد. آثار این هنرمند اشیای معمولی را در مضامین غیرمعمول به تصویر می‌کشند و معمولا برای به چالش کشیدن ادراک از پیش تعیین‌شده بیننده شناخته می‌شوند.

آثار ماگریت بر پاپ آرت‌، ‌هنر مینی‌مالیستی و هنر مفهومی تاثیر گذاشت و پرنده‌ها از سوژه‌های مورد علاقه او برای نقاشی کشیدن محسوب می‌شدند.

«ونسان ون‌گوگ» – «درخت هلوی صورتی»‌ ۱۸۸۸

«‌ون‌گوگ» در سال ۱۸۸۸ در «آرل» ساکن شد. او در این زمان مجموعه‌ای از تابلوهای نقاشی از شکوفه درختان را خلق کرد. تابلو نقاشی «درخت هلوی صورتی»، «باغ میوه سفید»‌ و «باغ میوه صورتی»‌ سه تابلو نقاشی هستند که «‌ون‌گوگ» در بهار آن سال خلق کرد. هر سه این تابلوهای نقاشی در موزه «‌ون‌گوگ» واقع در «‌آمستردام» نگهداری می‌شوند.

«آلفرد سیسلی» – «علفزار کوچک در بهار»‌ ۱۸۸۰

«آلفرد سیسلی» شاید یکی از نادیده‌گرفته‌شده‌ترین هنرمندان امپرسیونیست باشد. او در سال ۱۸۸۰ به ناچار پاریس را ترک کرد و در دهکده‌های اطراف این شهر ساکن شد. نقل مکان او به دهکده سبب شد آثار جدیدش سرزنده‌تر از پیش جلوه کنند. در تابلو «علفزار کوچک در بهار»‌،‌ درختان همچنان بدون برگ هستند و هیچ اثری از شکوفه‌های گیلاس دیده نمی‌شود. اما در بخش جلویی این تابلو نقاشی تصویر دختر جوانی دیده می‌شود که همان نماد از نو متولد شدن و سرزندگی است.

«پیر اگوست رنوآر» – «دسته‌گل بهاری»‌ ۱۸۶۶

تابلو نقاشی «دسته‌گل بهاری»‌ یکی از آثار اولیه «پیر اگوست رنوآر» محسوب می‌شود که آن را در سن بیست‌وپنج‌سالگی خلق کرده است.

«کاتسوشیکا هوکوسائی» – «سهره و شکوفه گیلاس»‌ ۱۸۳۴

شکوفه‌های گیلاس، سیب، هلو و آلو نماد فرارسیدن بهار محسوب می‌شوند. در ژاپن اما،‌ شکوفه به عنوان نماد طبیعت فانی بودن هر چیز شناخته می‌شود.

«کاتسوشیکا هوکوسائی» به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نقاشان و چاپگران ژاپنی شناخته می‌شود. مجموعه تابلوهای نقاشی «گل‌های کوچک» این هنرمند که «سهره و شکوفه گیلاس» نیز جزء آن‌هاست، شکوفه‌های شاخه‌های درخت گیلاس به همراه پرنده‌ای بر روی آن را بر تصویری با زمینه آبی تیره به تصویر می‌کشد.

منبع ایسنا

بهار به روایت چند نقاشی ماندگار

مطالب بیشتر