اخبار
به یاد سرایندۀ ترانههای ماندگار لیلا کسری (هدیه)

به یاد سرایندۀ ترانههای ماندگار لیلا کسری (هدیه)
مثل باد سرد پاییز
غم لعنتی به من زد
حتی باغبون نفهمید
که چه آفتی به من زد
رگ و ریشههام سیاه شد
تو تنم جوونه خشکید
اما این دل صبورم
به غم زمونه خندید
آسمون مست جنونی
آسمون تشنه خونی
آسمون مست گناهی
آسمون چه رو سیاهی
اگه زندگی عذابه
یه حباب روی آبه
من به گریهها میخندم
میگم این همش یه خوابه
مثل باد سرد پاییز
غم لعنتی به من زد
حتی باغبون نفهمید
که چه آفتی به من زد
آسمون تو مرگ عشقو
توی یاختههام نوشتی
این یه غمنامه تلخه
که تو سر تا پام نوشتی
من به لحظۀ شکستم
اگه نزدیک اگه دورم
از ترحم تو بیزار
من خودم سنگ صبورم
آسمون تیشهات شکسته
من دیگه رو پام میمونم
منو از تنم بگیری
تو ترانههام میمونم
اگه زندگی عذابه
یه حباب روی آبه
من به گریهها میخندم
میگم این همش یه خوابه
مثل باد سرد پاییز
غم لعنتی به من زد
حتی باغبون نفهمید
که چه آفتی به من زد
آسمون تیشهات شکسته
من دیگه رو پام میمونم
منو از تنم بگیری
تو ترانه هام میمونم
ترانهسرا: لیلا کسری (هدیه)
به یاد سرایندۀ ترانههای ماندگار لیلا کسری (هدیه)
-
تحلیل شعر1 هفته پیش
نقد آخر شاهنامه/ فروغ فرخزاد
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی2 روز پیش
ایران درّودی و درسهایی از زندگی عاشقانه و شکوفایش
-
لذتِ کتاببازی1 هفته پیش
نظر ایران درّودی دربارۀ شعر احمد شاملو
-
پنجرهای برای لبخند به زندگی2 هفته پیش
استیون برت: چرا مردم به شعر نیاز دارند؟
-
نوبلخوانی2 ماه پیش
درنگی در جهانِ بهتآور، درخشان، گیجکننده و پیچیدۀ ویلیام فاکنر
-
دربارۀ شعر و شاعری2 ماه پیش
چرا رمان نمیتواند شعر را شکست دهد؟
-
نویسندگان جهان2 ماه پیش
گوستاو فلوبر از نگاه ماریو بارگاس یوسا
-
مصاحبههای مؤثر2 ماه پیش
جورجو آگامبن: بالاترین مرتبۀ امید و خوشبینی، شجاعتِ ناامیدی است