با فلسفه
عُنصر عظمت
عُنصر عظمت
چگونه می‌توان به عظمت نائل آمد
اگر نیرو و اراده‌ی ایجاد دردهای بزرگ را در خود احساس نکنیم؟
توانِ رنج کشیدن کمترین چیز در این راه است.
زنان ضعیف و حتی بردگان غالبا در این هنر استاد شده‌اند.
اما هرگاه انسان رنجی عظیم را در خود ایجاد کند و فریاد آن را بشنود
و از یأس و ناامیدی درونی نمیرد و جان بدر ببرد عظمت یافته است
و این از عظمت نشأت می‌گیرد.
حکمت شادان
مترجمان:
جمال آل‌احمد
سعید کامران
حامد فولادند
نشر جامی
چاپ هفتم
صص284-285
مطالب مرتبط
ویلیام فاکنر: هنرمند هيچ اخلاقی نمیشناسد
همنوا با تپش زمین…
در گلوی نور، آواز بهاری بود…
بریدهای از کتاب «آسایش» نوشتۀ مت هیگ
«سرگذشت یک یوگی» به روایتِ مزدافر مؤمنی
ویلیام فاکنر: هنرمند هيچ اخلاقی نمیشناسد
بریدهای از کتاب «آسایش» نوشتۀ مت هیگ
نگاهی به کتاب «چرا مینویسم؟» جستارهای ادبی و سیاسی جورج اورول
بگذار در این ساعتِ دل، به هم نزدیک شویم- هر روز یک قدم
چرا «گلابی» مهم است؟
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 ماه پیشپس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
-
لذتِ کتاب‌بازی3 ماه پیشجشن بی‌معنایی میلان کوندرا: ادای احترامی به رابله و پانورژ!
-
تحلیل نقاشی3 ماه پیشنگاهی به «بوسه» اثر گوستاو کلیمت
-
لذتِ کتاب‌بازی3 ماه پیشبریدههایی از کتاب «زیبا مثل ماگنولیا» دربارۀ زندگی و آثار فریدا کالو
-
نوبل‌خوانی1 ماه پیشدرنگی در جهانِ بهت‌آور، درخشان، گیج‌کننده و پیچیدۀ ویلیام فاکنر
-
دربارۀ شعر و شاعری1 ماه پیشچرا رمان نمی‌تواند شعر را شکست دهد؟
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 ماه پیشگزیدهای از بهترین سخنرانی‌های «اپرا وینفری»
-
نویسندگان جهان2 ماه پیشگوستاو فلوبر از نگاه ماریو بارگاس یوسا