با فلسفه
عُنصر عظمت
عُنصر عظمت
چگونه می‌توان به عظمت نائل آمد
اگر نیرو و اراده‌ی ایجاد دردهای بزرگ را در خود احساس نکنیم؟
توانِ رنج کشیدن کمترین چیز در این راه است.
زنان ضعیف و حتی بردگان غالبا در این هنر استاد شده‌اند.
اما هرگاه انسان رنجی عظیم را در خود ایجاد کند و فریاد آن را بشنود
و از یأس و ناامیدی درونی نمیرد و جان بدر ببرد عظمت یافته است
و این از عظمت نشأت می‌گیرد.
حکمت شادان
مترجمان:
جمال آل‌احمد
سعید کامران
حامد فولادند
نشر جامی
چاپ هفتم
صص284-285
مطالب مرتبط
آلن دوباتن و فلسفهای مهربانتر از موفقیت!
درنگی در جهانِ بهتآور، درخشان، گیجکننده و پیچیدۀ ویلیام فاکنر
چرا رمان نمیتواند شعر را شکست دهد؟
جورجو آگامبن: بالاترین مرتبۀ امید و خوشبینی، شجاعتِ ناامیدی است
گوستاو فلوبر از نگاه ماریو بارگاس یوسا
درنگی در جهانِ بهتآور، درخشان، گیجکننده و پیچیدۀ ویلیام فاکنر
چرا رمان نمیتواند شعر را شکست دهد؟
گوستاو فلوبر از نگاه ماریو بارگاس یوسا
جورجو آگامبن: بالاترین مرتبۀ امید و خوشبینی، شجاعتِ ناامیدی است
آلن دوباتن و فلسفهای مهربانتر از موفقیت!
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 ماه پیشدرمان پوچی به سبکِ ژان پل سارتر
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی2 ماه پیشپس به نام زندگی / هرگز مگو هرگز
-
لذتِ کتاب‌بازی2 ماه پیشجشن بی‌معنایی میلان کوندرا: ادای احترامی به رابله و پانورژ!
-
مولوی خوانی3 ماه پیش«در هوایت بی‌قرارم روز و شب» با صدای شهرام ناظری
-
لذتِ کتاب‌بازی3 ماه پیشنگاهی به نمایشنامۀ «بانویی از تاکنا» نوشتۀ ماریو بارگاس یوسا
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 ماه پیش«زیباییِ وصلۀ ناجور بودن»: لیدیا یوکناویچ
-
تحلیل نقاشی2 ماه پیشنگاهی به «بوسه» اثر گوستاو کلیمت
-
پنجره‌ای برای لبخند به زندگی3 ماه پیشرمان «دشمن عزیز» نوشتۀ جین وبستر: دعوت به مذهبی مبارزتر!