به وقتِ شنیدنِ شعر
شعرخوانی نیمایِ غزل: سیمین بهبهانی
شعرخوانی نیمایِ غزل: سیمین بهبهانی
متن غزلِ
خواهی نباشم وخواهم بود دوراز دیار نخواهم شد
تا(گود)هست میان دارم اهل کنار نخواهم شد
یک دشت شعروسخن دارم حال ازهوای وطن دارم
چابک غزال غزل هستم آسان شکار نخواهم شد
من زنده ام به سخن گفتن جوش وخروش و برآشفتن
ازسنگ وصخره نیندیشم سیلم مهار نخواهم شد
گیسوبه حیله چرا پوشم گردآفرید چرا باشم
من آن زنم که به نامردی سوی حصار نخواهم شد
برقم که بعد درخشیدن از من سکوت نمی زیبد
غوغای رعد زپی دارم فارغ ز کام نخواهم شد
تیری که چشم مراخستست برکشتنم به خطا جستست
برپشت زین ننهادم سر اسفندیار نخواهم شد
گفتم ازآنچه که بادابادگراعتراض و اگر فریاد
تنهاصداست که میماند من ماندگارنخواهم شد
درعین پیری وبیماری دستی به یال سمندم هست
مشتاق تاختنم گیرم دیگرسوار نخواهم شد
(منبع: pashootan.blogsky)
مطالب مرتبط
- مصاحبهای با سیمین بهبهانی و دو کتاب درباره او
- شعر ارغوان از هوشنگ ابتهاج با صدا و تصویر او
- دوباره میسازمت وطن/ سیمین بهبهانی
- کتابهای ارزشمند کامیار عابدی در حوزۀ پژوهش شعر
- کامیار عابدی: شعر ایران در دورۀ پساجنگ
- چرا رفتی چرا من بیقرارم/ با صدای همایون شجریان
- کارنامۀ مهدی مظفری ساوجی
- آیا حسین منزوی را میشناسیم؟
-
لذتِ کتاببازی3 هفته پیش
نامهات رسید، دختر!
-
لذتِ کتاببازی1 ماه پیش
نگاهی به رمان «معجزههای خواربارفروشی نامیا» نوشتۀ کیگو هیگاشینو
-
تحلیل داستان و نمایشنامه1 ماه پیش
نگاهی به «نردبان یعقوب» نوشتۀ لودمیلا اولیتسکایا
-
شعر جهان2 هفته پیش
شعری از پابلو نرودا برای «معصومه کریمی»
-
تحلیل داستان و نمایشنامه1 ماه پیش
هان کانگ: زندگی برای زیستن تلاش میکند
-
به وقتِ شنیدنِ شعر4 هفته پیش
سرودههایی از «شهرام شیدایی»
-
درسهای دوستداشتنی4 هفته پیش
معنای پرشور زیستن…
-
موسیقی بی کلام4 هفته پیش
ببین، دو بال بزرگ به سمت حاشیه روح آب در سفرند…