مستند
ترانهای ایتالیایی با صدای دومِنیکو مُدونیو ترجمۀ ناهید نوروزی
ترانهای ایتالیایی با صدای دومِنیکو مُدونیو ترجمۀ ناهید نوروزی
پرواز
(ترانهای از دومنیکو مودونیو، خوانندهی ایتالیایی)
در اندیشهام که رویایی چنین هرگز باز نخواهد گشت
دست و رویم را به آبی میآراستم
باد مرا به ناگاه میربود
و پرواز در آسمان بی انتها آغاز میگشت
پرواز، وَه چه پروازی
آواز، وه چه آوازی
در آبی، آراسته به آبی
شادمان از پرواز در بلندای آسمان
و بال می زدم، بال میزدم شادمان به بلندای آفتاب
و باز بالاتر
در آن اوج، در حالیکه آن پایینتر زمین آرام آرام از برابر دیدگان محو میشد،
ملودی شیرینی میشنیدم که تنها برای من نواخته میشد
پرواز، وه چه پروازی
آواز، وه چه آوازی
در آبی، آراسته به آبی
شادمان از پرواز در بلندای آسمان
حسرتا که در سحرگاهان رؤیاهای شیرین به پایان میرسند
چراکه ماه با غروبش آنها را با خود می برد
ولی من رویایم را در چشمان زیبای تو دنبال میکنم
چشمان تو که آبیاند، بسان آسمان ملیلهدوزی شده از ستارگان
در آبی، آراسته به آبیِ چشمان تو
شادمان از بودن در زمین
و به پرواز ادامه میدهم شاد، بالاتر از آفتاب
و باز بالاتر
درحالیکه دنیا آرام آرام در آبی چشمانت محو میشود،
صدای تو بسان ملودی شیرینی برایم مینوازد
پرواز، وه چه پروازی
آواز، وه چه آوازی
در آبیِ چشمان آبیات
شادمان از بودن بر زمین
در آبی چشمان آبیت
شادمان از بودن بر زمین
با تو
ترانهای ایتالیایی با صدای دومِنیکو مُدونیو ترجمۀ ناهید نوروزی
مطالب بیشتر
-
نویسندگان/ مترجمانِ ایران1 ماه پیش
خاطراتی از دکتر عبدالحسین زرینکوب
-
کودک و نوجوان3 هفته پیش
پرهام طاهرخانی و «ناطور دشت» نوشتۀ سلینجر
-
هر 3 روز یک کتاب1 ماه پیش
ویلیام فاکنر و پاسخ به این سؤال: نويسنده چگونه رُماننويس جدّی میشود؟
-
اختصاصی کافه کاتارسیس4 روز پیش
«پاییز فلوبر» نوشتۀ آلکساندر پوستل: مراسم تدفین و احیای نبوغ
-
تحلیل شعر1 ماه پیش
پروین، شاعر عشقگریز
-
موسیقی بی کلام1 ماه پیش
پس به نام زندگی، هرگز مگو هرگز…
-
گفتوگو4 هفته پیش
مناظرۀ دیدنی «اسلاوی ژیژک» و «جردن پترسون»
-
درسهای دوستداشتنی3 هفته پیش
فلسفهای مهربانتر از موفقیت!