اختصاصی کافه کاتارسیس
اخترک ارکیدهها شعر و صدا آیدا گلنسایی
اخترک ارکیدهها شعر و صدا آیدا گلنسایی
اخترک ارکیدهها
جدی گرفته بودم سبزیّ سرو را
و فکر میکردم اصراریست به بهار
آخر من تا میخکها بیشتر نخواندهام
از کجا میدانستم
فصل بعدی میرسیم به سراب؟
پس اشتباه بود ماه
و دوشیدنِ خاموشی و ریختن نور
در ظرف زبان نبود، شعر…
جداً به جا نمیآورم جهان را
کجاست کلاغ پر
و عطر نذریِ زنان چادرنمازی
کوچه چه معنایی دارد
بی گل کوچک بچهها؟
چرا شب همیشه سیاه پوشیده و
شکرگزار داشتن شهابها نیست و ستارهها
لابد به او هم سرایت کرده سؤال
و بهانه کردن بال
من از اخترک ارکیدهها آمدهام
لطفاً تفهیمم کنید
آیا غایت آدمها
نشستن بود به جای سنگ
و ستودنِ سکوت که کلمات آنکارهاند؟
چرا شک شاکلۀ شماست
چرا ایمان نمیآورید به غریزۀ گل
گِل کردن آب؟
قرارمان این نبود با سهراب!
شما را به خدا
از دخمه بیرون بیاورید پیرمغان را
و بخواهید از طریقتش بگوید عود
کسی را بفرستید پی مولانا
تا ردای دردی دیگر را
بیندازد بر دوش هوش ما
این همه خالی خطرناک است
این جنون جدیت
و جهل عقل
اینهمه مه خطرناک است
چرا همیشه فکر مقصد هستید
نمیدانید میوۀ رسیده میافتد؟
شما را به خدا، حافظ برقصید با ابوالعطا[1]
و سبزه را تفسیر کنید به همّت[2] خضر
مگر نَفَس حق اقاقیها
شفا دهد انسانِ بن بست را
[1] یکی از آوازهای موسیقی ایرانی است و از ملحقات دستگاه شور دانسته میشود.
[2] توجه قلب با تمام قوای روحانی به حق
منبع
آیدا گلنسایی
نشر مروارید
اخترک ارکیدهها شعر و صدا آیدا گلنسایی
مطالب بیشتر
-
نویسندگان/ مترجمانِ ایران1 ماه پیش
خاطراتی از دکتر عبدالحسین زرینکوب
-
کودک و نوجوان3 هفته پیش
پرهام طاهرخانی و «ناطور دشت» نوشتۀ سلینجر
-
هر 3 روز یک کتاب1 ماه پیش
ویلیام فاکنر و پاسخ به این سؤال: نويسنده چگونه رُماننويس جدّی میشود؟
-
اختصاصی کافه کاتارسیس4 روز پیش
«پاییز فلوبر» نوشتۀ آلکساندر پوستل: مراسم تدفین و احیای نبوغ
-
تحلیل شعر1 ماه پیش
پروین، شاعر عشقگریز
-
موسیقی بی کلام1 ماه پیش
پس به نام زندگی، هرگز مگو هرگز…
-
گفتوگو4 هفته پیش
مناظرۀ دیدنی «اسلاوی ژیژک» و «جردن پترسون»
-
درسهای دوستداشتنی3 هفته پیش
فلسفهای مهربانتر از موفقیت!
1 دیدگاه