ترجیح می‌دهم که درختی باشم
در زیر تازیانه‌ی کولاک و آذرخش
با پویه‌ی شکفتن و گفتن
تا
رام‌صخره‌ای
در ناز و در نوازشِ باران
خاموش از برای شنفتن.
دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی
مطالب مرتبط
اسلامی‌ندوشن: سعدی شادترین شاعر ایرانی است محمدعلی اسلامی ندوشن با یاد کردن از سعدی به…
تجارب دکتر نسرین شکیبی ممتاز از تدریس ادبیات فارسی در کشور ژاپن آهوی کوهی در…
و تمام شهوت تند زمین هستم که تمام آب‌ها را می‌کشد در خویش تا تمام…