ادونیس (علی احمد سعید)
از بزرگ‌ترین و بنام‌ترین شعرای پیشرو و از ژرف‌اندیش‌ترین و خوش‌فکرترین شعرشناسان معاصر. در 1930 در سوریه به دنیا آمد. در 1949 تحصیلات متوسطه را به پایان برد و در 1954 لیسانس فلسفه از دانشگاه دمشق گرفت. در 1956 به لبنان رفت و تابعیت این کشور را پذیرفت. در 1957 در بنیانگذاری و سردبیری مجلۀ شعر همکاری کرد و تا سال 1963 به همکاری خود با این مجله ادامه داد. در 1968 مجلۀ مواقف را بنیاد نهاد و در 1973 از دانشگاه سن‌ژوزف بیروت در رشتۀ ادبیات دکترا گرفت.
در 1974 جایزۀ همایش جهانی شعر را در پیتسبرگ امریکا گرفت و از همان سال به تدریس در دانشگاه لبنان پرداخت. در 1994 جایزۀ ناظم حکمت به او تقدیم شد. اکنون چندسالی است در پاریس اقامت دارد.
ادونیس در شاعری و نقد شعر چند ویژگی ممتاز دارد و آن شناخت عمیق شعر و فرهنگ کهن عرب، آگاهی بسیار از شعر مغرب زمین به ویژه شاعران فرانسوی زبان، وقوف بر مهمترین و روزآمدترین دیدگاه‌ها و نظریات ادبی در زمینۀ شعر و داشتن ذهنی بس پویا و نواندیش و خلاق و قریحه‌ای بس فیاض و پرمایه است.
شاید کمتر شاعر معاصری در جهان عرب به مانند او دغدغۀ نوگرایی دائم، خاصه در زبان و تصویر و ساختار، دارد و کمتر شاعری نیز به اندازۀ او دربارۀ مباحث نظری شعر غور و تأمل کرده باشد. تاکنون چند دفتر و چندین گزینه اشعار او به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و زبان‌های دیگر ترجمه شده است. مجموعه شعرهای او عبارتند از:
شعرهای نخستین (1957)
برگ‌هایی در باد (1958)
ترانه‌های مهیار دمشقی (1961)
کتاب تحولات و کوچ در اقلیم روز و شب (1965)
صحنه‌ها و آیینه‌ها (1968)
این است نامم (1971)
مفردی به صیغۀ جمع (1975)
تقابل‌ها و آغازها (1980)
کتاب شهربندان (1985)
شهوتی که در جغرافیای ماده پیش می‌رود (1987)
در بزرگداشت چیزهای مبهمِ روشن (1988)
ابجدی دیگر (1994)
کتاب 1 (1995)
کتاب 11 (1998)
مطالعات منتشر شدۀ او عبارتند از:
در آمدی بر شعر عرب (1971)
زمان شعر (1972)
ثابت و متحول (1974-1978)
پیش‌درآمدی بر اواخر قرن (1980)
سیاست شعر (1985)
شعریت عربی (1985)
سخنِ سرآغازها (1989)
تصوف و سورئالیسم (1992)
اینک تویی ای وقت (1993)
نظام و کلام (1993)
متن قرآن و چشم‌اندازهای نوشتن (1993)
همچنین مجموعۀ آثار نمایشی جورج شحاده و مجموعه‌های کامل شعرهای سن‌ژون‌پرس و ایو بونفوا به قلم او به عربی ترجمه شده است.
منبع
از سرود باران تا مزامیر گل سرخ
موسی اسوار
نشر سخن
ص 293
مطالب مرتبط
من فکر می‌کنم هرگز نبوده قلب من این‌گونه گرم و سرخ...
نگاهی به کتاب «خطابه‌های برندگان جایزۀ نوبل ادبیات» ترجمۀ رضا رضایی آیدا گلنسایی: بزرگ‌ترین شاعران…
شبیه به مجتبی مینوی! مرتضی هاشمی‌پور محمد دهقانی، نویسنده و منتقد ادبی را از پویندگان…
نگاهی به آثار نقاش بلژیکی: «جیمز انسور» «جیمز سیدنی ادوارد» که با نام «جیمز انسور»…
جمله‌هایی به یادماندنی از نغمه ثمینی «لباس جایی است که فرهنگ‌ها برای حضور فیزیکی بدن‌ها…
«صید ماهی بزرگ» نوشتۀ دیوید لینچ: روایت شیرجه به آب‌هایِ اعماق آیدا گلنسایی: در کتاب…
