ادونیس (علی احمد سعید)
از بزرگ‌ترین و بنام‌ترین شعرای پیشرو و از ژرف‌اندیش‌ترین و خوش‌فکرترین شعرشناسان معاصر. در 1930 در سوریه به دنیا آمد. در 1949 تحصیلات متوسطه را به پایان برد و در 1954 لیسانس فلسفه از دانشگاه دمشق گرفت. در 1956 به لبنان رفت و تابعیت این کشور را پذیرفت. در 1957 در بنیانگذاری و سردبیری مجلۀ شعر همکاری کرد و تا سال 1963 به همکاری خود با این مجله ادامه داد. در 1968 مجلۀ مواقف را بنیاد نهاد و در 1973 از دانشگاه سن‌ژوزف بیروت در رشتۀ ادبیات دکترا گرفت.
در 1974 جایزۀ همایش جهانی شعر را در پیتسبرگ امریکا گرفت و از همان سال به تدریس در دانشگاه لبنان پرداخت. در 1994 جایزۀ ناظم حکمت به او تقدیم شد. اکنون چندسالی است در پاریس اقامت دارد.
ادونیس در شاعری و نقد شعر چند ویژگی ممتاز دارد و آن شناخت عمیق شعر و فرهنگ کهن عرب، آگاهی بسیار از شعر مغرب زمین به ویژه شاعران فرانسوی زبان، وقوف بر مهمترین و روزآمدترین دیدگاه‌ها و نظریات ادبی در زمینۀ شعر و داشتن ذهنی بس پویا و نواندیش و خلاق و قریحه‌ای بس فیاض و پرمایه است.
شاید کمتر شاعر معاصری در جهان عرب به مانند او دغدغۀ نوگرایی دائم، خاصه در زبان و تصویر و ساختار، دارد و کمتر شاعری نیز به اندازۀ او دربارۀ مباحث نظری شعر غور و تأمل کرده باشد. تاکنون چند دفتر و چندین گزینه اشعار او به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و زبان‌های دیگر ترجمه شده است. مجموعه شعرهای او عبارتند از:
شعرهای نخستین (1957)
برگ‌هایی در باد (1958)
ترانه‌های مهیار دمشقی (1961)
کتاب تحولات و کوچ در اقلیم روز و شب (1965)
صحنه‌ها و آیینه‌ها (1968)
این است نامم (1971)
مفردی به صیغۀ جمع (1975)
تقابل‌ها و آغازها (1980)
کتاب شهربندان (1985)
شهوتی که در جغرافیای ماده پیش می‌رود (1987)
در بزرگداشت چیزهای مبهمِ روشن (1988)
ابجدی دیگر (1994)
کتاب 1 (1995)
کتاب 11 (1998)
مطالعات منتشر شدۀ او عبارتند از:
در آمدی بر شعر عرب (1971)
زمان شعر (1972)
ثابت و متحول (1974-1978)
پیش‌درآمدی بر اواخر قرن (1980)
سیاست شعر (1985)
شعریت عربی (1985)
سخنِ سرآغازها (1989)
تصوف و سورئالیسم (1992)
اینک تویی ای وقت (1993)
نظام و کلام (1993)
متن قرآن و چشم‌اندازهای نوشتن (1993)
همچنین مجموعۀ آثار نمایشی جورج شحاده و مجموعه‌های کامل شعرهای سن‌ژون‌پرس و ایو بونفوا به قلم او به عربی ترجمه شده است.
منبع
از سرود باران تا مزامیر گل سرخ
موسی اسوار
نشر سخن
ص 293
مطالب مرتبط
«کمونیسم رفت ما ماندیم و حتی خندیدیم»: امر سیاسی یعنی امر پیش‌پاافتاد آیدا گلنسایی: کمونیسم…
«رازهای سطح» مستندی جذاب دربارۀ مریم میرزاخانی مریم میرزاخانی ۲۲ اردیبهشت سال ۱۳۵۶ متولد شد.…
پنج دلیل که ادبیات ایران در جهان جدی گرفته نمی‌شود آیدا گلنسایی: بسیاری از آثار…
