وقتی دنیا را آفرید حتم دارم
که خود را توی هچل انداخت.
ماهی فریاد می‌زند: ای خدا مرا کور نکن.
نگذار وارد تور شوم.
ماهیگیر فریاد می‌زند: خدایا ماهی را کور کن.
وادارش کن وارد تور شود.
خدا به کدامش گوش کند؟
گاهی حرف ماهی را گوش می‌کند
و گاهی حرف ماهیگیر را.
و این‌جوریست که دنیا می‌چرخد…
برگرفته از کتاب
آخرین وسوسهی مسیح
نیکوس کازانتزاکیس
ترجمه صالح حسینی
انتشارات نیلوفر
مطالب مرتبط
پنج دلیل که ادبیات ایران در جهان جدی گرفته نمی‌شود آیدا گلنسایی: بسیاری از آثار…
رمان «دشمن عزیز» نوشتۀ جین وبستر: دعوت به مذهبی مبارزتر! آیدا گلنسایی: رمان دشمن عزیز…
نگاهی به رمانِ «هیچ دوستی به جز کوهستان» نوشتۀ بهروز بوچانی آیدا گلنسایی: «هیچ دوستی…
بریده‌هایی از خطابۀ نوبل ماریو بارگاس یوسا «به روشنی به یاد می‌آورم که تبدیل شدن…